آخرین داستان اولین انیمیشن بلند سینمایی به نویسندگی و کارگردانی اشکان رهگذر است که از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۶ در استودیو هورخش تولید شده‌است. داستان این فیلم برداشتی آزاد از روایت «ضحاک» در شاهنامه اثر حکیم ابوالقاسم فردوسی است.آخرین داستان به عنوان اولین نماینده سینمای انیمیشن ایران در کنار ۳۴۴ فیلم واجد شرایط به بخش رقابتی بهترین فیلم نود و دومین دوره جوایز سینمایی اسکار راه یافت. حضور این انیمیشن در رقابت اسکار بهترین فیلم در حالی اتفاق افتاد که این انیمیشن ایرانی پیش از این به لیست آثار رقابت‌کننده در بخش بهترین انیمیشن مراسم جایزه اسکار ۲۰۲۰ نیز راه یافته بود.

داستان

در دورانی که سایه «اهریمن» بر سرزمین‌ها سیطره یافته، «جمشید کی» با سپاهی متشکل از متحدانش و با تکیه بر فرّ خود در مقابل سپاهیان اهریمن صف آرایی می‌کند، به خواست «یزدان» جمشید بر اهریمنیان پیروز می شود. جمشید بر تخت تکیه زده و مغرور از پیروزی، خود را دارای فراست ایزدی می‌داند. وی متحدان را برای اشغال سرزمین‌های دیگر و شکار اهریمن فرا می‌خواند اما یزدان از وی روی برگردانده و فرّ و فراست جمشید را از وی می‌ستاند. جمشید تنها، گرفتار طمع و جنونی سیری ناپذیر می‌شود. وی دخترش «شهرزاد» را تنها می‌گذارد و به شورای وزراء وصیت می‌کند تا در زمان غیابش «مرداس» متحد و والی سرزمین‌های جنوبی بر تختش تکیه زند. جمشید فردای همان روز با سپاهی از غیورترین سربازانش برای شکار اهریمن عازم سرزمین‌های شمالی می‌شود و دیگر هیچ‌گاه باز نمی‌گردد. مرداس مرده‌است و به دستور شورا تنها فرزند و جانشینش «ضحاک» به نیابت از پدر بر تخت جمشید تکیه می‌زند، اما صد افسوس که وجود ضحاک، آبستن پاره‌ای از تاریکیست. تاریکی وجود ضحاک بر شهر چیره می شود و جمکرد در تاریکی و ترس غوطه ور می‌شود. اما دگر بار چرخش ایام به گردش درمی آید و با رفتن جمشید کودکی در دل مردمان سرزمین «جمکرد» و در آغوش کشاورز زاده‌ای متولد می‌شود که نامش را «آفریدون» می‌گذارند…

دو جشنواره بین‌المللی «انسی» فرانسه و «سیتچز» اسپانیا از مهم‌ترین جشنواره‌هایی هستند که انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» در آن حضور داشته است. جشنواره بین‌المللی «انسی»، مهم‌ترین جشنواره انیمیشن است که تاکنون هیچ‌کدام از انیمیشن‌های سینمایی ایرانی در این جشنواره پذیرفته نشده بود. انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» سال گذشته برای اولین بار در بخش غیررقابتی این جشنواره پذیرفته شد و به نمایش درآمد. جشنواره فیلم «سیتچز» هم از جشنواره‌های درجه یک سینمایی است که بخش‌های متعددی دارد، «آخرین داستان» در پنجاه و یکمین دوره این جشنواره در بخش ویژه انیمیشن در رقابت با انیمیشن «میرای» به کارگردانی مامورو هوسودا از کارگردانان ژاپنی کاندید دریافت جایزه بهترین انیمیشن شد. این جشنواره در اکتبر (مهرماه) سال ۹۷ در اسپانیا برگزار شد.

• ۲۰۱۳، حضور و معرفی انیمیشن سینمایی «آخرین داستان» در جشنواره بین‌المللی فیلم انیمیشن انسی مهم‌ترین جشنواره سالانه انیمیشن
  
• ۲۰۱۶، معرفی شده در «بازار فیلم جشنواره کن» به دعوت از «جشنواره بین‌المللی فیلم انیمیشن انسی
  
• ۲۰۲۰، یکی از ۳۴۴ فیلم واجد شرایط رقابت در شاخه بهترین فیلم در نود و دومین دوره جوایز اسکار

سرانجام پس از سه روز جستجو، لاشۀ هواپیمای ATR72 شرکت آسمان با شماره پرواز ۳۷۰۴ پیدا شد.

سردار رمضان شریف، سخنگوی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی اعلام کرد که بالگردهای نیروی هوافضای سپاه صبح سه‌شنبه لاشه هواپیمای آسمان را در ارتفاعات کوه دنا پیدا کردند. لاشه این هواپیما در مختصات جغرافیایی NC-۴۲۰۸ و E-۵۱۴۲۹۳ قرار داشت.

به گفتۀ او دو بالگرد هوافضا بر اساس مختصاتی که پهبادها اعلام کرده بودند به محل اعزام و موفق شدند هواپیما را پیدا کنند. در تصاویری که از هواپیما گرفته شده، آرم و نشان آن مشخص است.

محل سقوط، منطقه‌ای در نزدیکی روستای نقل در ارتفاع ۴ هزار متری کوه دنا است.

هواپیما در منطقه‌ای صعب‌العبور و پوشیده از برف سقوط کرده است و بنا بر اعلام رئیس مرکز فوریتهای پزشکی استان اصفهان، وضعیت جوی و توپوگرافی منطقه هنوز اجازه فرود هلی‌کوپترها را نداده است.

نیروهای حاضر در محل سقوط، کار خروج اجساد از لا به لای تکه‌های باقی‌مانده از هواپیما را آغاز کرده‌اند.

بنا بر اعلام افشار نیا، مدیرکل صدا و سیمای کهکیلویه و بویراحمد بسیاری از تکه‌های لاشۀ هواپیما در نزدیکی یکدیگر قرار دارند. چهرۀ ۱۵ تن از جان باختگان نیز قابل شناسایی است و تا کنون در محل سقوط هواپیما ۳۰ جسد یافت شده است.

هواپیمای مسیر تهران-یاسوج مجهز به ELT بوده است

علی عابدزاده، رییس سازمان هواپیمایی کشور اعلام کرد که هواپیمای ATR72 شرکت آسمان مجهز به سیستم ELT بوده که تا سال ۲۰۲۱ میلادی نیز اعتبار داشته است. اما مشخص نیست که چرا این سیستم عمل نکرده است.

او همچنین افزود اگرچه این هواپیما برای مدتی نزدیک به شش سال در شیراز زمین‌گیر بوده اما پس از برجام، امکان خریداری قطعات مورد نیاز هواپیما و تعمیر آن فراهم شده است.

آقای عابدزاده اعلام کرد که همۀ هواپیماهای ایران چه سبک و چه سنگین از این سیستم برخوردارند.

کار جستجوی اجساد آغاز شد

چهار نفر از نخستین گروه نیروهای تکاور ارتش ایران در نزدیکی محل سقوط هواپیما پیاده شده و جستجو برای یافتن اجساد را آغاز کردند.

بنا بر گزارش مهرنیوز به نقل از کیومرث شرفی معاون عملیات نیروی زمینی ارتش، قرار است قبل از تاریکی هوا و تغییر وضعیت جوی، تخلیه اجساد انجام شود.

امیر کیومرث شرفی با اشاره به اعزام تیپ ۶۵ به محل سقوط هواپیما گفت: «سعی می‌کنیم بیشترین اعزام را داشته باشیم و اولین تخلیه که صورت بگیرد کار آسان‌تر خواهد شد... هم تیپ ۶۵ و هم کمیته تکاور شیراز در اختیار ما هستند و با برنامه‌ریزی دقیق کار تخلیه را انجام می‌دهیم.»

بنا بر اعلام معاون امداد و نجات هلال احمر استان اصفهان، کمپی در نزدیکی محل سقوط برای استقرار نیروهای امداد راه اندازی شده است.

کارشناسان برای یافتن جعبۀ سیاه به محل سقوط رفتند

علی عابدزاده، رییس سازمان هواپیمایی اعلام کرد که باید به تجهیزاتی در لاشۀ هواپیما دست یافت تا به وسیله آنها بتوان علت دقیق وقوع این حادثه را مشخص کرد.

بنا بر گزارش ایسنا، آقای عابدزاده گفت: «از کارشناسان هواپیمایی کشور فرانسه که نظارت به ساخت این هواپیما داشته‌اند دعوت به عمل آورده‌ایم که نهایتا تا امروز بعدازظهر وارد پایتخت خواهند شد. همچنین تیم کارشناسی خودمان نیز در ۴۸ ساعت اخیر با در نظر گرفتن تمامی شرایط به دنبال چرایی این حادثه هستند. اما لازم است که تجهیزات لازم برای این کار ابتدا به تهران منتقل شود و بعد از آن بتوانیم چرایی حادثه را به طور دقیق اعلام کنیم.»

تسلیت به تمامی بازماندگان و هموطنان گرامی

THE PERSIAN GULF REMAIN PERSIAN GULF FOREVER

 COPYRIGHT.ALL RIGHTS RESERVED TO IRANIAN;SCINCE 10000  YEARS BC

تندیس ناپیرآسو یکی از آثار به جا مانده از تمدن عیلام است. ملکه ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا پادشاه عیلام می‌باشد. قدمت اثر به ۱۲۵۰ سال پیش از میلاد باز می‌گردد. این تندیس که با لایه‌ای از مس و طلا روی قالب برنزی ساخته شده، حدود ۱۳۰ سانتی‌متر ارتفاع، ۷۰ سانتی‌متر عرض و ۱۷۵۰ کیلوگرم وزن دارد. به گفته دکتر پی یر آمیه، متخصص تمدن عیلامی درموزه لوور درباره این مجسمه چنین گفته است:

این تندیس نه تنها اثری هنری بلکه نقطه اوجی در هنر ریخته گری مفرغ است که حضور صنعتگرانی فوق العاده ماهر و چیره دست را در سرزمین عیلام نشان می دهد. این مجسمه بزرگ ترین اثر فلزی متعلق به شرق باستان است که حتی در مصر، بابل و آناتولی هم نظیر آن دیده نشده است. این تندیس اثر هنری بسیار با اهمیتی است که به قصد بزرگداشت و تکریم شهبانوی عیلامی ساخته شده و در واقع ارزش و اعتبار زن را در تمدن باستانی عیلامی نشان می دهد.

روی دامن حاشیه‌دار این مجسمه، نام ملکه و خدایان بزرگ شوش به خط میخی عیلامی حک شده‌است. در دست چپ ملکه انگشتری وجود دارد که احتمالاً حلقه عروسی او می‌باشد. تندیس ناپیرآسو در موزه لوور نگهداری می‌شود. تندیس توسط ژاکوب دو مورگان، باستان‌شناس فرانسوی، در سال ۱۹۰۳ کشف گردید. بر حاشیه دامن این تندیس و از زبان ملکه چنین آمده‌است:

من ناپیرآسو همسر اونتاش ناپیریشا هستم. هر کس که بخواهد مجسمهٔ مرا تصرف کند، هر کس که بخواهد آن را درهم بشکند، هر کس که این کتیبه را خراب کند و یا نام مرا پاک کند، باشد که مورد غضب خدایان اینشوشیناک، نپ ایریشا و کیریریشا قرار گیرد و نام و نسلش از میان برداشته شود.

در و دیوارهای اتاقش پر بود از عکس بزرگان.محمدرضا شجریان،اصغر فرهادی،بهروز وثوقی،محمود خیامی،محمد بهمن‌بیگی،آیت‌الله طالقانی،ناصر حجازی و خیلی‌های دیگر.سن و سالی داشت و راستش تعجب کردم که چرا مثل جوان‌ها،عکس آدم‌های مشهور را به در ودیوار دفتر کارش زده است. کنجکاوی‌ام را پنهان نکردم و پرسیدم.
گفت: همه دنیای من همین‌ها هستند.
مرد تاجری که در یکی از قدیمی‌ترین ساختمان‌های تهران دفتر داشت،طوری درباره ده‌ها قاب‌عکس دفترش سخن می‌گفت که برایم عجیب بود.
پرسیدم این عکس‌ها چه حسی به تو می‌دهند؟ گفت: هیچ چیز به اندازه این‌که به ایرانی بودنم افتخار ‌کنم برایم ارزشمند نیست و خیلی خوشحالم که با این آدم‌های بزرگ هم دوره‌ام.
درست بالای سرش، عکسی رنگی از یک خانم موکوتاه با چشم‌های آبی در قابی بزرگ، میان انبوهی عکس سیاه و سفید روی دیوار خودنمایی می‌کرد. با دقت که نگاه می‌کردی،متوجه تمایز این قاب با بقیه می‌شدی. آن‌روزها مریم میرزاخانی تازه جایزه فیلدز را برده بود و شاید پیش از آن، خیلی‌ها او را نمی‌شناختند. پرسیدم این خانم چرا؟ گفت: بدون شک او نابغه است. مهم‌ترین جایزه ریاضیات را برده و در بهترین دانشگاه‌های جهان درس می‌دهد.آرزو دارم نوه‌ام مثل او شود.
آن‌روز وقتی دفتر تاجر کهنه‌کار را ترک می‌کردم،پیش خودم گفتم دارایی آدم‌ها فقط خانه و ماشین و زمین و ملک نیست.همین آدم‌های بزرگ بخشی از دارایی‌های ما هستند.
مریم میرزاخانی در میان ناباوری همه ما درگذشت. جامعه ایران یکی از ارزنده‌ترین دارایی هایش را از دست داد.
او رفت اما این زخم کهنه دوباره سر باز کرد.این‌که چرا با او و هزاران نخبه نظیر او مهربان نبوده‌ایم؟ مریم می‌توانست در کشور خودش زندگی کند. مگر این بانوی معصوم چه چیزی می‌خواست؟ آن چشم‌های آبی چه در سر داشتند؟ مریم یکی از عاشق‌ترین آدم های زمانه‌اش بود.ساده بود و بی پیرایه و چه می‌شد اگر همین اطراف،رؤیاهایش را با فرزندان ما قسمت می‌کرد.چه می‌شد اگر میان این همه هیاهو،به بزرگی‌اش میدان می‌دادیم؟

ما را چه می‌شود؟ چرا همیشه علامت خروج را نشان می‌دهیم؟چند کشور را می‌توانیم مثال بزنیم که به این سادگی مسیر مهاجرت نخبگانش را هموار کرده باشد؟ زیان روحی و روانی و اقتصادی جامعه از مهاجرت این همه نخبه چقدر است؟
هرچند اعداد و ارقام متناقضی از تعداد مهاجران نخبه ايراني درديگر نقاط دنيا ارائه شده اما با توجه به جایگاه شایسته بسیاری از ایرانیان خارج از کشور، به خوبي مي‌توان دريافت چه ثروت مادي و معنوي عظيمي از كشورمان در ديگر نقاط جهان توزيع شده‌است.
اما سؤال مهم این است که چرا بسياري از جوانان نخبه ایرانی عزم مهاجرت كرده و زندگي دور از وطن را بر مي‌گزينند؟
شايد دم دستی‌ترین پاسخ این باشد که آنها به دنبال رفاه یا شاید آزادی بیشتر،ترک وطن کرده‌اند. . اما براي من كه با خیلی از مهاجران نخبه ایرانی از نزديك صحبت كرده‌ام،دلیل دیگری هم وجود دارد.
خیلی از جوانان ما ایران را ترک می‌کنند چون امکان سرمایه‌گذاری و برنامه‌ریزی بلند مدت ندارند.خیلی‌ها ایران را ترک می‌کنند چون فضای کسب وکار را عادلانه و شفاف نمی‌بینند. خیلی‌ها ایران را ترک می‌کنند چون حوصله این همه دعوای سیاسی و بی‌اطمینانی را ندارند.خیلی‌ها ایران را ترک می‌کنند چون فضای مساعدی برای شکوفایی توانایی هایشان نمی بینند.
اگربپذيريم نبوغ و استعداد هم ثروت خدادادي است،باید کاری کنیم که انگیزه مهاجرت کاهش پیدا کند. چرا باید جوانان نخبه ما به بهانه‌های واهی تحت فشار قرار گیرند و ترک وطن کنند؟
در یکی از سفرهایم به اروپا، دوساعت پای صحبت‌های یکی از همین نخبگان نشستم.او که جذب یکی از شرکت‌های بزرگ اروپایی شده و برای خودش شهرتی به هم زده بود،آرزو داشت به ایران بازگردد. پرسیدم در چه صورتی حاضری به کشور برگردی؟ گفت: فقط می‌خواهم سالم و شفاف در فضای رقابتی کار کنم.نمی‌خواهم برای کاری که می‌کنم،از همه مجوز بگیرم و به همه رشوه بدهم.

صدای پیرمردی که تصویر مریم میرزاخانی را به دیوار زده بود،هنوز در گوشم می‌پیچد.وقتی داشتم خداحافظی می‌کردم گفت: تو که دستت می‌رسد،کاری کن.کاری کن بچه‌های خوب ما به وطن بازگردند.

mohsen jalalpour

جعفر والی کارگردان تئاتر، بازیگر و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی، امروز شنبه ۲۷ آذر ماه در ۸۳ سالگی درگذشت. 

آقای والی در سال ۱۳۱۲ در تهران به دنیا آمد. این سینماگر پرکار با کارگردانان شناخته‌شده‌ای چون ناصر تقوایی، علی حاتمی، امیر نادری، مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی و رسول صدرعاملی کار کرد و در تلویزیون به ویژه تله‌تئاترهای قبل از انقلاب هم حضور موثر داشت.

جعفر والی از سال ۳۹ بیش از بیست تله تئاتر کارگردانی کرد. او تله تئاتر گاو را بر اساس نوشته غلامحسین ساعدی حدود چهار سال قبل از نسخه سینمایی آن به کارگردانی داریوش مهرجویی، یعنی سال ۱۳۴۴ کارگردانی کرد. آقای والی بعدها در فیلم سینمایی گاو به کارگردانی داریوش مهرجویی هم به ایفای نقش پرداخت.

ابن تنها نمایشنامه‌ای نبود که آقای والی از غلامحسین ساعدی کارگردانی کرد، او پیش از انقلاب چندین نمایشنامه­‌ از غلامحسین ساعدی را اجرا کرده بود که از آن جمله می­‌توان به نمایش‌های «آی با کلاه آی بی کلاه» و «چوب به دست‌های ورزیل» اشاره کرد.

او بعد از انقلاب هم با بازی در دو نمایش«اتاق شماره شش» نوشته خسرو حکیم رابط بر اساس اثری از چخوف و «ویتسک؛ یک داستان ناتمام» نوشته بوشنر هر دو به کارگردانی ناصر حسینی‌مهر به کار تئاتر ادامه داد.

از جمله تله‎تئاترهایی که او کارگردانی کرده می‌توان به "شنل" و "گرگها"اشاره کرد.

جعفر والی بعد از انقلاب اسلامی ایران به فعالیت‌های سینمایی‌اش هم ادامه داد. و در بسیاری از فیلم‌ها و سریال‌های مهم بازی کرد.

از جمله فیلم‌ها و سریال‌های شناخته‌ای که آقای والی در آنها بازی کرده می‌توان به "گاو" با کارگردانی داریوش مهرجویی، "گل‌های داوودی" و "پاییزان" رسول صدرعاملی، "خاک" و "سفر سنگ" مسعود کیمیایی، "تنگسیر" امیر نادری، "ناخدا خورشید" ناصر تقوایی، سریال "هزاردستان" علی حاتمی و سریال هنوز در حال پخش "معمای شاه" اشاره کرد.

داستانی که جعفر والی درباره حضور فیلم "گاو" در یک جشنواره خارجی، با وجود توقیفش در ایران می‌گوید، داستانی است که بعد از آن هم به شکل‌های مختلف تکرار شد.

او در گفتگو با روزنامه ایران درباره این موضوع می‌گوید:

"رفتیم دفتر مهرداد پهلبد، وزیر فرهنگ وقت، دیدیم دور تا دور نشسته‌اند.. پهلبد با اشاره به اینکه گاو در فستیوال «ونیز»برنده جایزه فیپرشی شده است گفت من نمی‌دانم شما را تشویق کنم یا تنبیه. پهلبد پرسید چه کسی فیلم را به ونیز فرستاده؟ گفتم ما فرستادیم و از همین جا می‌خواهم اعلام جرم کنم نسبت به آن سانسورچی که فیلم را داخل ایران توقیف کرده است. چطور کاری که در دنیا جایزه اول را می‌برد در کشور خودش توقیف می‌شود؟"

والی می‌گوید با مهرداد پهلبد فیلم را دیده‌ بودند و قرار بر این شد که با همان خط تیتراژ بنویسند داستان این فیلم ۲۵ سال پیش اتفاق افتاده تا قابل نمایش باشد.

جعفر والی در آتش بدون دود نادر ابراهیمی به عنوان اولین سریال تلویزیونی‌اش بازی کرد، گرچه از کارگردانی آقای ابراهیم راضی نبود.

سابقه همکاری آقای والی با مسعود کیمیایی به فیلم «خاک» برمی‌گردد آنها بعدها در «سفر سنگ» نیز با هم همکاری کردند.

جعفر والی که از سال ۵۸ تا ۶۶ در سریال هزاردستان علی حاتمی نقش رییس نظمیه تهران را ایفا کرد در سال ۱۳۷۸ هم در فیلم تهران روزگار نوی او بازی کرد.

داستان این فیلم قبل از شهریور ۱۳۲۰ اتفاق می‌افتد؛ زمانی که رضاشاه می‌خواهد سرشماری کند. در جریان این سرشماری که لازم است مردم بخاطر آن در خانه‌هایشان بمانند، عده‌ای از عوامل نظمیه یک جواهر فروشی را در لاله زار غارت می‌کنند.

جعفر والی، مرحوم علی حاتمی را یکی از چهره‌های استثنایی ایران می‌دانست و می‌گفت آقای حاتمی آنقدر صمیمی و درست بود و کارش را بلد بود که هر کسی با او کار می‌کرد شیفته اش می‌شد. او که با ناصر تقوایی هم کار کرده بود می‌گفت که کار او را می‌پسندد و "وسواس‌های" ویژه او برخلاف برخی تهیه کنندگان و بازیگران دیگر، به دل او می‌نشیند. جعفر والی در "ناخدا خورشید" که یکی از فیلم‎های مطرح سینمای ایران است ایفای نقش کرده بود.

او قرار بود در سریال کوچک جنگلی به کارگردانی آقای تقوایی نقش دکتر حشمت را بازی کند اما به گفته آقای والی "نگذاشتند" که ناصر تقوایی کارش را بکند. بعد از آقای تقوایی بنا بر این شد که این سریال را که از محبوبترین سریال‌های دهه ۶۰ بود.، بهروز افخمی کارگردانی کند. این نخستین کارگردانی بهروز افخمی محسوب می‌شد. آقای افخمی که سراغ جعفر والی رفت اما او از بازی در این سریال به کارگردانی آقای افخمی سرباززد.

علیرضا مجلل در این سریال نقش میرزا کوچک خان جنگلی را بازی می‌کرد و مهدی هاشمی، سیروس گرجستانی و اسماعیل محرابی هم از سایر بازیگران آن بودند.

جعفر والی که اعلام کرده بود از بازی در سریال "معمای شاه " پشیمان است در گفتگوی مفصلش با سایت آی‌سینما گفت «من اصلاً آقای ورزی را نمی‌شناختم. یک روز من را دعوت کرد، همانجا قرارداد بستند و برای فردا قرار گذاشتند. نه سناریو را خوانده بودم و نه حتی اسم کار را می‌دانستم."

جعفر والی که نقش روح‌الله خالقی آهنگساز سرود معروف "ای ایران ای مرز پرگهر" را در این سریال بازی می‌کند گفت نمی‌داند چرا او را برای ایفای نقش آهنگسازی انتخاب کرده‌اند که در ۳۷ سالگی می‌میرد. به ویژه اینکه وقتی قرار بر این است که در مورد کار موسیقی او صحبت کنند، سازش را نمی‌توانند نشان بدهند و او باید فقط دستانش را تکان می‌داده است. خلاصه اینکه او علاوه بر این‌که از روایت‌های نادرست این سریال راضی نبود می‌گفت نقشش اصلا اوج یا لحظه دراماتیک نداشته و مثل "سیاهی‌لشکر و زینت المجالس" بوده است.

لباس‌های مشابه گارد جاوید هخامنشی در جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران

گارد جاویدان یا سپاه جاویدان، خُبره‌ترین و یکی از بزرگترین نیروهای جهان روزگار خود بود که برای ایفای دو نقش تربیت شده بودند، هم به عنوان گارد نگهدارنده شاهنشاهی و هم به عنوان عضوی از ارتش در جنگ‌های ایران و یونان در دوران هخامنشی ایفای نقش می‌کردند.

داریوش بزرگ برای این که بتواند از سرزمین ایران پاسداری کند، نیروی ویژه‌ای به وجود آورد به‌نام سپاه جاویدان، آن‌هم در سال ۴۶۵ پیش از میلاد یعنی زمانی که بسیاری از کشورها هنوز ارتشی نداشتند و هنوز از نظم نظامی ناآگاه بودند. رویدادنگاران نوشته‌اند که سپاه جاویدان از بین جوانان بلندبالا و نیرومند و خوش‌سیما گزینش می‌شد.

سنگ‌نگاره کمان‌داران، تزئیاناتی مجلل و معروف از بخش مسکونی کاخ آپادانا، ساخته شده توسط داریوش اولدر شوش را نمایش می‌دهد. این کتیبه از آجر سفالی براق ساخته شده‌است و بلندی آن ۴٫۷۵ متر و پهنای آن ۳٫۷۵ متر می‌باشد. هرودوت تاریخ‌نگار یونانی این سپاه برگزیده را فناناپذیر (جاویدان) می‌دانست. از این کتیبه هم‌اکنون در موزهٔ لوور در فرانسه نگهداری می‌شود.

این سپاه ۶ سال باید دورهٔ آموزشی را پشت سر می‌گذاشت. در این آموزشگاه افزون بر دانش آن زمان فنون جنگی را نیز فرا می‌گرفتند، ولی مهم‌تر از همه این‌ها، پرورش اخلاق بود که برای آن‌ها ارزش داشت. افراد حاضر در سپاه جاویدان از قبایل پارس و ماد بوده‌اند.

شمار آن‌ها به ده هزار تن می‌رسید. این سپاه به ده هنگ هزار نفری بخش می‌شد. از آن روی به آن سپاه جاویدان می‌گفتند که هیچ‌گاه از شمار آن‌ها کم نمی‌شد. اگر یک نفر بازنشسته یا کشته می‌شد، به‌شتاب فرد جدیدی جای او را پر می‌کرد. این سپاه ده هزار نفری در آن هنگامه از نظر دلیری نمونه بودند و از نظر جوانمردی یگانه. فرماندهی این سپاه در زمان خشایارشا بر عهده هایدرانوس بود.

تیم وردر برمن آلمان پس از اخراج ویکتور اسکریپنیک، سرمربی این تیم، در جست‌و‌جو برای یافتن مربی تازه‌ای بود. این جست‌و‌جو سرانجام پایان یافت و آلکساندر نوری، مربی ایرانی‌تبار هدایت این تیم را در بوندس‌لیگا به عهده گرفت.

آلکساندر نوری پس از موفقیت‌های اخیر در هدایت موقت تیم برمن اکنون به پست سرمربی‌گری این تیم دست یافته است. باشگاه فوتبال وردر برمن اعلام کرد که قرارداد مربی‌گری نوری تا پایان فصل کنونی فوتبال بوندس لیگا قرار است در چندروز آینده آماده شود.

فرانک باومان، مدیر باشگاه وردر برمن، در باره این مربی ایرانی‌تبار که درگذشته هدایت تیم زیر ۲۳ سال این باشگاه را بر عهده داشته، گفت: «آلکساندر نوری در چندهفته اخیر نشان داد که با تیم پیش می‌رود و فعالیت‌اش عالی است.»

وردربرمن پس از ثبت رکوردی منفی در تاریخ باشگاه، ویکتور اسکریپنیک، سرمربی تیم بزرگسالان خود را در هجدهم سپتامبر سال جاری (۲۰۱۶) اخراج کرد و آلکساندر نوری ۳۷ ساله را به عنوان مربی موقت به جای او نشاند.

بازیکنان تیم وردر برمن خود خواستار ادامه فعالیت آلکساندر نوری به عنوان سرمربی تیم شده‌اند. گفته شده است که فعالیت فلوریان برونز، دستیار نوری نیز همچنان ادامه خواهد یافت.

نوری که پدری ایرانی و مادری آلمانی دارد، از زمان سرمربی‌گری تیم وردر برمن تاکنون این تیم را از رده آخر به رده پانزدهم رسانده است. وردر برمن با او تاکنون چهار امتیاز به دست آورده است. این تیم در مقابل ولفسبورگ با نتیجه دو بر یک به پیروزی رسید و روز شنبه (۱۰ مهر / ۱ اکتبر) نیز با تیم دارمشتات مساوی کرد.

آلکساندر نوری پس از شنیدن خبر سرمربی شدن خود گفت از داشتن چنین مسئولیتی بسیار شادمان است و ادامه داد: «البته وظیفه سنگینی است، اما ما می‌توانیم این مسئولیت را در کنار هم با موفقیت به انجام رسانیم ... ما کادر خوبی داریم، گروه پرانگیزه‌ی مربیان داریم و افرادی که در کارشان متخصص هستند.»

فرانک باومان، مدیر باشگاه وردر برمن، همواره تاکید کرده بود که نمی‌خواهد انتخاب جانشین ویکتور اسکریپنیک، سرمربی پیشین تیم با عجله انجام شود. او همچنین گفته بود که برای او آلکساندر نوری یکی از بخت‌های سرمربی‌گری این تیم است.

فرانک باومان پس از انتخاب نوری گفت: «ما هیچ نامزدی را که در مجموع توانائی‌هایی چون نوری داشته باشد را نیافتیم.» پس از آن که مارکوس گیزدول، یکی از نامزدهای سرمربی‌گری وردر برمن، همین پست را در تیم هامبورگ پذیرفت، نوری دیگر تنها بخت این پست برای فرانک باومان شده بود.

به این ترتیب باشگاه فوتبال وردر برمن آلمان بار دیگر یکی از مربیان داخلی را به سرمربی‌گری این تیم گماشته است. این تیم در گذشته نیز از توماس شاف و اسکریپنیک به عنوان سرمربی استفاده کرده بود.

ویکتور اسکریپنیک، سرمربی پیشین وردربرمن پس از سه بازی در فصل جاری بوندس‌لیگا و ثبت رکوردی منفی در تاریخ این باشگاه، مجبور شد صندلی سرمربی‌گری این تیم را ترک کند.

فرانک باومان، مدیر ورزشی باشگاه وردربرمن، همان زمان ضمن قدردانی از اسکریپنیک و دستیارانش، الکساندر نوری را یک مربی "با وجدان و باانگیزه" توصیف کرده بود که به اعتقاد باشگاه از پس هدایت موفق تیم در دیدارهای پیش رو برمی‌آید.

نوری ۱۷۸ سانتی‌متری، متولد ۲۰ اوت ۱۹۷۹ در شهر "بوکسته‌هوده" در ایالت نیدرزاکسن (شمال آلمان) است و خود در خط میانی بازی ‌کرده است. او که از تیم ملی فوتبال ایران تجربیات فراوانی دارد، به سیستم بازی ۴-۴-۲ علاقمنداست. الکساندر نوری سابقه عضویت در باشگاه وردربرمن را دارد و از طرف این باشگاه به صورت قرضی در "سیَتل ساوندر" آمریکا هم توپ زده است.

او از سال ۲۰۱۴ به عنوان کمک‌مربی تیم اصلی و تیم دوم در باشگاه وردربرمن مشغول به کار بوده است.

البته تغییر مسیر سریع وردربرمن و صعود به رده های بالای جدول کار ساده‌ای نخواهد بود، به ویژه این‌که نوری دو ستاره‌ی تیم، کلاودیو پیزارو را به خاطر مشکل عضلانی و ماکس کروس را به خاطر جراحی زانو در اختیار ندارد.

بیژن پاکزاد فعالیت های حرفه ای خود را در دهه هفتاد میلادی از این مکان شروع کرد و پس از مدتی به یکی از بزرگترین طراحان لباس در آمریکا و چهره ای تأثیرگذار در صنعت مد جهان با دستاوردهای ارزنده بین المللی تبدیل شد.

او از جمله نخستین طراحان مستقلی بود که با استفاده از تابلوهای تبلیغاتی بزرگ در خیابان های مشهور، چاپ عکسهای رنگارنگ و پیامهای بازرگانی در نشریات و گفتگو با برنامه های پر طرفدار تلویزیونی در عرض مدت کوتاهی به اوج شهرت رسید.

این طراح ایرانی اهمیت ویژه ای برای ارتباط مستقیم با مشتریان خود قائل بود و با بسیاری از آنها دوستی و رفاقت داشت، روشی که عاملی مهمی در موفقیت های تجاری بیژن پاکزاد محسوب می شود.

او در بوتیک شیک و مجلل خود، پذیرای مشتریان ثروتمند و سرشناسی بود که با تعیین وقت قبلی، از گوشه و کنار جهان به ملاقاتش می رفتند. لباس های مردانه، عطر و ادوکلن، جواهرات و اشیای تزئینی از محصولات اصلی بوتیک بیژن است.

از مشتریان مشهور بیژن پاکزاد می توان به "خوان کارلوس" پادشاه اسپانیا، "مایکل جردن"، "آرنولد شوارتزینگر"، "جورج بوش"، "بیل کلینتون" و "باراک اوباما" اشاره کرد.

یکی از مهمترین دستاوردهای بیژن، همکاری او با شرکت خودروسازی "رولز رویس" بود، این کمپانی معتبر بریتانیایی طراحی داخلی و دکور تعدادی از اتوموبیلهای لوکس و گران قمیت خود را به این هنرمند ایرانی سپرد.

این خودروها به مدل بیژن شهرت دارند و از جمله گرانترین محصولات این شرکت هستند که فقط تعداد کمی از آنها برای مشتریان ویژه تولید شده است.

بیژن پاکزاد همواره از زادگاهش ایران به نیکی یاد کرد و علاقه فراوانی به فرهنگ، سابقه و پیشینه خود داشت. او در فعالیت های انساندوستانه زیادی مشارکت داشت، به بسیاری از کالج ها و مراکز آموزشی کمک کرد و بورس های تحصیلی مختلفی را برای هنرجویان و محصلین نیازمند فراهم کرد.

بیژن پاکزاد در سال دو هزار و یازده میلادی و در اثر سکته مغزی در هفتاد و یک سالگی گذشت، او دوبار ازدواج کرد و سه فرزند داشت.

ساختمان بوتیک "بیژن پاکزاد" طراح فقید ایرانی در شهر "بورلی هیلز" در لس آنجلس در یک معامله تاریخی با رقم ۱۲۲ میلیون دلار فروخته شد، به این ترتیب این بوتیک از نظر بهای متراژ ملک، گران ترین مغازه جهان شد.

بوتیک "بیژن" در خیابان "رودئو درایو" شمالی واقع شده و ساختمان زرد رنگ آن، یکی از نمادهای شهر "بورلی هیلز" است که شهرتی جهانی دارد.

در سالهای اخیر قیمت زمین در شهر "بورلی هیلز" به صورت چشمگیری افزایش یافته و یکی از گران ترین مناطق مسکونی و تجاری آمریکا محسوب می شود.

بر اساس اسناد رسمی، ملک بوتیک بِیژن به ارزش هر فوت مربع، نوزده هزار و چهار صد دلار یعنی حدودأ هر مترمربع، دویست و سیزده هزار دلار معامله شد.

گفته می شود این ساختمان توسط سرمایه گذاران کمپانی فرانسوی "لویی ویتان" خریداری شده و این شرکت برنامه های مفصلی برای استفاده از این ملک در قلب تجاری "بورلی هیلز" دارد. 

سال گذشته شرکت شانل، ساختمانی را در نزدیکی بوتیک بیژن در همین خیابان خرید به ارزش هر فوت مربع، سیزده هزار و دویست دلار یعنی حدودأ هر مترمربع، صد و چهل و پنج هزار دلار که در آن زمان گرانترین ملک تجاری جهان بود.

اما فروش ساختمان بوتیک بیژن، رکورد تازه ای در بازار املاک و مستغلات ثبت کرد و به همین دلیل بازتاب گسترده ای در رسانه های خبری و نشریات اقتصادی داشت.

لویی ویتان و شرکتهای وابسته، مالک چند بوتیک و مغازه بزرگ در خیابان "رودئو درایو" و مناطق اطرف هستند و مشخص نیست این شرکت چه طرحی برای این ملک جدید دارد.

در حال حاضر بوتیک بیژن با توجه به اجاره نامه منعقده با مالکین قبلی، همچنان به فعالیتهای خود ادامه می دهد و توسط خانواده او اداره می شود. ولی بسیاری از مشاورین املاک و کارشناسان صنعت مد باور دارند این بوتیک در آینده نزدیک تعطیل خواهد شد.

محمد حیدری، نوازنده و آهنگساز در سن ۷۹ سالگی در آمریکا درگذشت. او برای بسیاری از خوانندگان مطرح ایرانی از جمله هایده، معین، داریوش و مهستی آهنگ ساخته بود.

محمد حیدری، نوازنده و آهنگساز به نام در روز سه‌شنبه (دوم شهریور/۲۳ اوت) در آمریکا چشم از جهان فرو بست. او سال‌ها با بیماری سرطان دست به گریبان بود.

محمد حیدری دی ماه ۱۳۱۶ در تهران متولد شد. در سن ۱۳ سالگی مقدمات نوازندگی سنتور را از ابوالحسن صبا فرا گرفت. مدتی هم از تجربیات عبدالله دوامی و محمد ایرانی مجرد بهره برد.

او از سال ۱۳۳۴ به مدت یک سال با ارکستر شماره یک هنرهای زیبا به سرپرستی ابوالحسن صبا همکاری داشت. از سال ۱۳۳۶ نیز با گروه دیگری در اداره هنرهای زیبا به سرپرستی نصرت‌اله گلپایگانی همکاری کرد. محمد حیدری از همین دوران تا سال ۱۳۵۷ برنامه‌های متعددی در داخل و خارج کشور اجرا کرد.

او برای خوانندگان مشهوری مانند داریوش، هایده، معین، الهه، مهستی، مارتیک، شکیلا و امید کار آهنگسازی و تنظیم انجام داده بود. برای مثال ترانه‌های مشهوری مانند "سوغاتی" و "بهار بهار" با صدای هایده از آثار او است.

نام محمد حیدری پیش از انقلاب هم با ساخت آهنگی برای ترانه "نامهربونی" که متنش از تورج نگهبان بود و با صدای الهه منتشر شد، بر سر زبان‌ها افتاده بود.

محمد حیدری پس از انقلاب مدتی در ایتالیا زندگی و سپس به آمریکا مهاجرت کرد. او که سال‌ها از بیماری سرطان رنج می‌برد، در ۷۹ سالگی در جنوب کالیفرنیا درگذشت. بسیاری از اهالی هنر و چهره‌های سرشناس موسیقی درگذشت محمد حیدری را در شبکه‌های مختلف اجتماعی تسلیت گفتند.

پس از ثبت جهانی قنات‌های ایران، کویر لوت نیز در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسید.

پرونده ثبت جهانی کویر لوت ایران به عنوان میراث طبیعی، روز یکشنبه ۲۷ تیر در جریان چهلمین اجلاس یونسکو در استانبول بررسی شد و با رای مثبت اعضا، این میراث طبیعی ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد.

یک روز پیش از این، پرونده قنات‌های ایرانی نیز در این اجلاس بررسی شده و در فهرست میراث تاریخی – فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده بود. این قناتها به دلیل اهمیت تاریخی، نظام پیچیده و مدرن بکار رفته در آنها و سودمندی آنها برای محیط زیست به ثبت رسیدند.

کویر لوت ایران که در فهرست جهانی یونسکو به ثبت رسید، در شمال استان کرمان، در میان استانهای خراسان جنوبی، کرمان و سیستان و بلوچستان قرار گرفته است. این منطقه وسیع، سابقه ی تمدنی پنج هزار ساله دارد و در حاشیه آن حدود سه‌هزار اثر تاریخی کشف شده که برخی از آنها بی نظیر هستند؛ از جمله کشف درفش پنج‌ هزارساله شهداد، که قدیمی‌ترین درفش جهان محسوب می‌شود.

منطقه‌ای در کویر لوت ایران در سالهای ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ به عنوان گرم ترین نطقه کره زمین شناخته شد.

بخشی از کویر لوت در شمال شرق کرمان که شامل کلوت‌های دشت شهداد است، در سالهای اخیر مورد توجه گردشگران قرار گرفته است.

کویر لوت به سه واحد جغرافیایی لوت شمالی، لوت مرکزی که کلوت‌ها و تپه‌های ماسه‌ای در آن قرار دارد و لوت جنوبی که غنی‌ترین پوشش گیاهی این کویر را دارد، تقسیم می‌شود.

سیزده سال پیش در چنین روزی امانوئل ملیک اصلانیان، پیانیست و آهنگساز ارمنی‌تبار ایرانی چشم از جهان فرو بست. امانوئل ملیک اصلانیان معلمی خدمتگزار بود که بسياری از موسيقی‌دانان طراز اول ايرانی را پرورش داد.

امانوئل ملیک اصلانیان در سال ۱۹۱۵ در شهر روستوف روسیه متولد شد. او پس از انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ همراه با خانواده‌اش به شهر تبریز مهاجرت کرد؛ از سن ۱۰ سالگی نواختن پیانو را نزد خانم آماتونی، از معلمان این شهر که تحصیل‌کرده سوئیس بود، آغاز کرد. ملیک اصلانیان در سن ۱۴ سالگی عازم آلمان شد و ۲۴ سال در این کشور ماند. او پس از دریافت دیپلم پیانو از کنسرواتوار هامبورگ، با هدف فراگیری شیوه‌های علمی آهنگسازی و رهبری ارکستر در مدرسه عالی موسیقی برلین، رهسپار این شهر شد؛ سپس به ایران بازگشت و استاد موسیقی دانشگاه تهران و هنرستان عالی موسیقی شد.

اصلانیان خالق آثاری چون "منظومه سمفونیک گلبانگ" بر اساس داستان کوتاهی از غلامحسین غریب، "افسانه‌آفرینش"، "پروانه"، "فانتزی برای تار"، "تنبک"، "سنتور و ارکستر"، و "آذربایجانی کنسرتو پیانو" بوده است. آثار او را بارها ارکسترهای بزرگ جهان و ارکستر سمفونیک تهران اجرا کرده‌اند.

امانوئل مليک اصلانيان بدون شک از مهمترین آهنگسازان و نوازندگان پیانو در تاریخ معاصر ایران بود که با وجود شهرتش در میان طرفداران موسیقی کلاسیک غربی در ایران، در میان نخبگان فرهنگی و هنری ایران چندان شناخته شده نیست. بخشی از این ناشناختگی به روش فکری این هنرمند برمی‌گردد. او موسیقی را وسیله‌ای برای خودشناسی می‌دانست نه برای نمایش مهارت. او معتقد بود که کار یک نوازنده تنها انتقال نت‌های اثر خلق‌شده به ساز نیست، بلکه او باید چنان با قطعه یکی شود که گویا خود آن را ساخته است: «من به یاری این وسیله قصد خودسازی دارم .موسیقی فتوکپی‌هایی است که باید مرا به اصل برساند. من بوسیله قطعه‌ای از باخ وبتهوون می‌خواهم به ریشه خودم برسم ... هنوز در موسیقی کسی راه عرفانی نرفته است در حالی که در ادبیات بسیارند کسانی که از این طریق به هدف رسیده‌اند. مولوی، حافظ، گوته و شیلر بیشترین تاثیر را در رسیدن من به هدف داشته‌اند».

ملیک اصلانیان در زمینه نوازندگی پیانو هم دارای اندیشه‌ای منحصر به فرد بود. او می‌گوید: «می‌دانم چرا مولانا نیز می‌رقصید. وقتی برگ درخت در هوا می‌رقصد، این خواسته خودش نیست. نیرویی آن برگ سبک را می‌رقصاند. مولانا هم از طریق گذشتن از نفس چنان سبک می‌شد که به رقص در می‌آمد. در موسیقی هم باید به این سبکی رسید.»

او در پاسخ به ناقدانی که رپرتووار نوازندگی او را محدود و رسیتال‌های او را تکراری ارزیابی می‌کردند، هم می‌گوید: «این تکرارها نیز برای رسیدن به عمق است. من بعد از هر اجرا، باز جور دیگری می‌نوازم. من همیشه در سفرم. آن هم سفری که انتهایی برایش متصور نیست».

روش او در تمرین آثار نیز متفاوت بود. او می‌گوید: «وقتی روی قطعه‌ای کار می‌کنم تا زمانی که مطمئن نشوم که همه زوایای آن را بی‌واسطه و بدون کوچکترین شکی می‌شناسم، آن را به معرض نمایش نمی‌گذارم. برای این کار ابتدا نت‌ها را بر روی شاسی‌های پیانو منتقل می‌کنم سپس آن شاسی‌ها را با وجود خود یکی می‌کنم. این تمرین را تا مرحله‌ای ادامه می‌دهم که گویی قطعه را خود ساخته‌ام.». او معتقد بود که یک نوازنده خوب باید کاری کند که به جای این‌ که انگشتان دستش بر او فرمان برانند، خود با نیروی ذهنش بر انگشتان فرمان دهد. به همین دلیل در تمرین‌های پیشرفته هنرجویان را وادار می‌کرد که به جای نوازندگی عادی بر روی ساز، روی پیانوی بی‌صدا یا بدون استفاده از ساز و فقط با نیروی ذهنی و تخیل تمرین کنند.

اصلانیان تفاوت موسیقی کلاسیک غربی و شرقی را اینگونه بیان می‌کند: «پلی‌فونی غربی یک نوع موسیقی منظم و اندیشیده است که در آن ملودی و صدای مخالف با حفظ کمال استقلال خود بر اساس یک دستگاه هارمونی به همدیگر مربوط و پیوسته است. اما موسیقی شرقی برخلاف آن هرگز به نحوی آگاهانه ساخته و پرداخته نشده بلکه زاییده الهام است. این موسیقی در هیچ جا ثبت و تدوین نشده و باز به همین دلیل این نوع موسیقی هیچ‌گاه چیز واحدی نیست. یعنی معمولا با یک ملودی ساده یک صدایی آغاز شده که به تدریج صداهای دیگر به آن می‌پیوندند و البته نه به معنای کنتر پوان بلکه به صورت آزاد چنانکه هریک به راه خود می‌رود».

امانوئل ملیک اصلانیان علاوه بر شناخت موسیقی کلاسیک غربی به موسیقی ایرانی هم توجه داشت و پس از بازگشت به ایران با بزرگترین موسیقیدان‌های سنتی ایرانی به خصوص ابوالحسن صبا در ارتباط بود. او به این واسطه با ردیف‌ها و دستگاه‌های ایرانی آشنا شد که نتیجه آن تصنیف قطعاتی بر مبنای موسیقی ایرانی چه برای پیانو و چه در سطح ارکستر بود. او معتقد بود که برای موسیقی ایرانی باید هماهنگی و فرم مخصوصی انتخاب کرد تا متناسب با بیان حالات و چگونگی آن باشد و اصولا درست نیست زیر ملودی‌های ایرانی بدون دقت هارمونی غربی گذاشته شود. او این عمل را مانند این می‌دانست که بخواهند فارسی را با دستور زبان فرانسه و انگلیسی تطبیق دهند.

امانوئل ملیک اصلانیان روز ۱۴ ژوئیه ۲۰۰۳ در سن ۸۸ سالگی با زندگی وداع کرد. او همواره می‌گفت:

هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شده به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما

dw

عباس کیارستمی٬ فیلمساز سرشناس ایرانی و تنها برنده ایرانی نخل طلای جشنواره کن پس از دوره‌ای بیماری و پشت سرگذاشتن چند عمل جراحی در پاریس درگذشت.

روزنامه گاردین در سال ۲۰۰۳ که او را به عنوان بهترین کارگردان زنده غیرآمریکایی جهان انتخاب کرده بود در وصفش نوشت: "کیارستمی ماهرانه تفسیر مرگ را در پشت سادگی و شفقت فیلم‌هایش پنهان کرده است. او همچنین با تلفیق داستان و مستند و استفاده از بازیگران حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای در فیلم‌هایش، سینمایش را پیچیده کرده است که تاثیری حیرت‌آور می گذارد."

عباس کیارستمی در سال ۱۳۱۹ در تهران به دنیا آمد و در محله قلهک دبیرستان رفت؛ جایی که با علی گلستانه٬ آیدین آغداشلو٬ بهمن فرمان‌آرا٬ بهمن فرزانه و مرتضی ممیز هم‌مدرسه‌ای بود.

کیارستمی مثل چند هم‌مدرسه‌ای‌ دیگرش قلم به دست گرفت و نقاشی کرد. در دانشگاه هم نقاشی خواند٬ اما هرگز خودش را نقاش نمی‌دانست و با گرافیک وارد دنیای حرفه‌ای هنر شد.

گفته بود: "سال‌هاست که نقاشی نکرده‌ام و با اینکه رشته تحصیلی‌ام نقاشی بوده ولی هرگز نقاش خوبی نبودم و در واقع هیچگاه نقاش نشدم. شاید بتوان گفت که بخشی از توانایی های من در رشته های هنری دیگر مربوط به عدم توانایی من در نقاشی باشد."

کار در سینما را هم با طراحی گرافیک با قیصر آغاز کرد. فیلمی که خیلی‌ها را از زمین بلند کرد٬ از مسعود کیمیایی و مازیار پرتو٬ کارگردان و فیلمبردار فیلم تا معرفی نام‌های دیگری که هرکدام بعدها وزنه‌ای در سینمای ایران شدند؛ کیارستمی تیتراژ فیلم را ساخت٬ امیر نادری عکاسی کرد و اسفندیار منفردزاده موسیقی فیلم را نوشت. بهروز وثوقی هم با وجود اینکه پیشتر در چند فیلم بازی کرده بود٬ با این فیلم شد ستاره اول سینمای ایران.

کیارستمی کار فیلمسازی خود را از سال ۱۳۴۹ در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان آغاز کرد. با فیلم‌های کوتاهی برای کودکان و درباره کودکان؛ مسیری که تا اواخر دهه ۱۳۶۰ با فیلم‌های بلندش ادامه پیدا کرد. نان و کوچه و تجربه و مسافر از جمله فیلم‌های کانونی او در آن سال‌ها بودند.

با وجود علاقه‌اش به سینمای مستند گونه و رئالیست٬ با فیلم گزارش سینمای داستانی را هم تجربه کرد. این نخستین فیلم بلند داستانی کیارستمی بود و با وجود موفقیت نسبی فیلم از نگاه منتقدان٬ نزدیک به یک دهه مشغول ساختن فیلم کوتاه و مستند بود تا اینکه خانه دوست کجاست را ساخت.دوست داشت سینما را با فیلم بد و فیلم خوب تقسیم‌بندی کند یا به قول خودش فیلم "باورپذیر" و فیلم "باورناپذیر"."فیلم بد، فیلمی است که باور پذیر نیست و فیلم خوب فیلمی است که باور پذیر باشد. باور پذیر نه به این معنی که حتما باید سبک و سیاق رئال را در نظر بگیریم. در سینما فلینی را باور می کردیم با اینکه در سبک رئال کار نمی‌کرد و در ادبیات آثار مارکز باور پذیرند با اینکه بسیاری از آنها کاملا سوررئال اند. شرط اول این است که تماشاگر باید آن چیزی که ما به او ارائه می‌کنیم را باور کند."در بسیاری از کشورهای جهان برنامه‌های مرور آثار او برگزار شد و کارگاه‌های آموزش فیلم‌سازی‌اش به سرعت پر می‌شد. چندین کتاب به زبان‌های مختلف درباره‌اش نوشته شد و علاوه بر کسب معتبرترین جوایز سینمایی بارها خود در مقام داوری جشنواره‌های مهم نشست.

به گفته نزدیکانش با آنکه در ماه‌های پیش از عمل جراحی از نظر جسمانی شرایط مساعدی نداشت٬ اما همچنان مشغول فعالیت و در سفر بود.

احمد و بهمن دو پسر او هستند که بهمن نیز فیلمساز است.

سال‌ها پیش ژان لوک گدار درباره کیارستمی گفته بود: "سینما با دیوید وارک گریفیث آغاز می‌شود و با کیارستمی پایان می‌یابد."

bbc news

یک ایرانی ـ آمریکایی با درآمد سالیانه بیش از ۹۴ میلیون دلار در صدر لیست مدیران پردرآمد در ایالات متحده آمریکا قرار گرفت. این رده‌بندی به سفارش خبرگزاری آسوشیتدپرس تهیه شده است.

دارا خسروشاهی مدیرعامل ۴۷ ساله آژانس مسافرتی اینترنتی "اکسپدیا" (Expedia) در رده‌بندی درآمد سالیانه مدیران عامل شرکت‌های بزرگ در ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۵ میلادی جایگاه اول را به خود اختصاص داده است.

موسسه داده‌پرداز "اکوئیلار" (Equilar) در پژوهشی که به سفارش خبرگزاری آسوشیتدپرس انجام داده درآمد سالیانه خسروشاهی را در مجموع ۶/ ۹۴ میلیون دلار برآورد کرده است. در این مبلغ البته سهام و اعتبارات نیز مورد نظر قرار گرفته‌اند.

البته ارزش آن بخش از درآمد سالیانه خسروشاهی که به شکل سهام موجود است به چگونگی رشد بلندمدت ارزش سهام شرکت "اکسپدیا" وابسته است. اما با امضای یک قرارداد جدید ۴ ساله پیش‌بینی می‌شود که درآمد سالیانه این شرکت رشدی ۸۸۱ درصدی داشته باشد.

دارا خسروشاهی از سال ۲۰۰۵ میلادی مدیریت "اکسپدیا" را به عهده دارد. از زمان شروع کار او ارزش سهام این شرکت ۴۴۱ درصد رشد کرده است. تنها در سال گذشته میلادی ارزش سهام "اکسپدیا" ۴۶ درصد افزایش یافته است.

اما حضور مدیران دیگر رده‌بندی درآمد آسوشیتدپرس در کنار خسروشاهی کم‌رنگ‌تر به نظر می‌رسند. لسلی مون‌وس از "سی‌بی‌اس" با ۴/ ۵۶ میلیون دلار و فیلیپ دامن از "ویاکام" با ۱/ ۵۴ میلیون دلار درآمد در جایگاه‌های دوم و سوم قرار دارند.

رابرت ایگر مدیرعامل شرکت "دیزنی" با ۵/ ۴۳ میلیون دلار درآمد سالیانه در رده پنجم و ماریسا مایر مدیرعامل کمپانی "یاهو" با ۳۶ میلیون دلار در جایگاه هشتم قرار دارند.

dw

 بسیاری از نقاشی‌های آشنا برای کودکان دبستانی –به‌ویژه در کتاب‌های نظام قدیم آموزش و پرورش– همچون «روباه و خروس»، «چوپان دروغگو»، «حسنک کجایی؟»، «مرغابی‌ها و لاک پشت» و «روباه و زاغ» از آثار او بودند.پرویز کلانتری در شنبه روز نخست فروردین ۱۳۱۰ در زنجان زاده شد.

پدر و مادرش از اهالی طالقان بودند اما به دلیل شغل پدر سالها در زنجان اقامت داشتند، و پرویز نیز در زنجان متولد شد و تا سه سالگی در آن شهر زندگی کرد.وی از کودکی علاقهٔ خود را به رنگ‌ها نشان داد و به گفتهٔ خودش از کودکی با خط خطی کردن دیوار همسایه‌ها کشیدن نقاشی انتزاعی را تمرین می‌کرد. پدرش کارمند اداره راه و مادرش خانه‌دار بود. دوران تحصیل را در دبستان علامه و دبیرستان شرف تهران گذراند. کلانتری در سال ۱۳۳۰ وارد دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران شد و در سال ۱۳۳۸ در رشتهٔ هنرهای تجسمی دانش‌آموخته شد. او در دانشکده با همایون صنعتی‌زاده رئیس دانشکدهٔ هنرهای زیبا آشنا شد و این آشنایی موجب راهیابی او به مؤسسهٔ انتشاراتی فرانکلین ناشر کتاب‌های درسی و نشریهٔ پیک گشت. به این ترتیب به تصویرگری کتاب‌های درسی روی آورد.
کلانتری در سال ۱۳۳۴ به استخدام سازمان برنامه و بودجه درآمد و تا سال ۱۳۴۷ که به کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتقل شد، در آن سازمان فعالیت داشت.کلانتری در مراکز هنری از جمله دانشکدهٔ هنرهای زیبای تهران و کالج هنری کودکان در کالیفرنیا کار کرد و مدتی نیز مدیر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در تهران بود. وی نمایشگاه‌های گروهی و انفرادی بسیاری در داخل و خارج از ایرانبرگزار کرد. یک اثر از آثار این نقاش برجسته، در فهرست تمبرهای ویژه سازمان ملل به چاپ رسیده‌است. هم چنین تابلوی مشهور شهر ایرانی از نگاه نقاش ایرانی او در مقر سازمان ملل در نایروبی قرار دارد.

از سال ۱۳۵۳ با شروع نقاشی‌های کاهگلی، دورهٔ تازه‌ای را در زندگی هنری خود آغاز کرد که تا امروز آن را ادامه داده‌است. تابلوهای او جلوه‌ای ملموس از زندگی مردمان کویر و ساحل را در خود دارد. او بیش‌تر با تابلوهای کاهگلیش شناخته می‌شود^[۷] و حتی بسیاری او را پایه‌گذار سبک کاهگلی می‌دانند اما به گفتهٔ خودش پیش از او مارکو گریگوریان اولین کسی بود که این کار را کرد، هرچند شیوهٔ کلانتری برخلاف گریگوریان که کاملاً انتزاعی و مدرن بود، ملایم تر و طبیعی تر است. وی می‌گوید «من نقاش مناظر خاک آلود مملکتم هستم» به همین دلیل است که او در بیش تر کارهایش فضاها و نمادهای روستایی و بومی را تصویر می‌کرد. وی هم‌چنین از هنرمندان بنام مکتب سقاخانه بود.

او به نویسندگی و روزنامه‌نگاری نیز پرداخت و چند مجموعه داستان منتشر کرد، کتاب‌های "ولی افتاد مشکل ها"،"چهار روایت" و "نیچه نه، فقط بگو مشد اسماعیل" ازجمله آثار اوست. از وی هم چنین مقالات هنری متعددی از این هنرمند درخصوص ارتباط هنر و هنرمند ایرانی، در نشریات ایرانی منتشرشده‌است.پرویز کلانتری، نقاش، تصویرگر و نویسنده، جمعه شب ۳۱ اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۵ پس از ۸۵ سال زندگی پرثمر درگذشت. 

روحش شاد و قرین رحمت باد.

مریم میرزاخانی، دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف است که بعد از رفتن به آمریکا و ادامه تحصیلات در سن ۳۱ سالگی صاحب کرسی استادی دانشگاه استنفورد شد.
او از دانش‌آموختگان دبیرستان فرزانگان تهران است که در سال‌های ۱۹۹۴ (هنگ‌کنگ) و ۱۹۹۵ (کانادا) برنده مدال طلا در المپیاد جهانی ریاضی شد. او پس از اخذ کارشناسی ارشد در رشته ریاضی از دانشگاه شریف برای ادامه تحصیل به دانشگاه هاروارد رفت.
از مریم میرزاخانی به عنوان یکی از ده "ذهنِ جوان" برگزیده سال ۲۰۰۵ از سوی نشریه پاپیولار ساینس در آمریکا و ذهن برتر در رشته ریاضیات تجلیل شده است. او پیش از آن‌که از شهریور ۱۳۸۷ برای تدریس به دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا آمریکا نقل مکان کند در دانشگاه پرینستون آمریکا مشغول تدریس بوده است.
انتخاب اعضای جدید آکادمی ملی علوم آمریکا توسط اعضای فعلی آن و بر مبنای دستاوردهای برجسته و پیوسته در تحقیقات بدیع انجام می‌گیرد. این اعضا به عنوان «مشاور ملی» در علوم مهندسی و پزشکی شناخته می‌شوند. اعضای سابق این آکادمی دانشمندانی از جمله آلبرت اینشتین، توماس ادیسون و الکساندر گراهام بل هستند.
مریم میرزاخانی یکی از ۸۴ عضو جدید و ۲۱ عضو پیوسته خارجی آکادمی ملی علوم آمریکاست که امسال به عضویت در این سازمان غیر انتفاعی انتخاب شده است. وی در ماه آوریل سال آینده در واشنگتن به طور رسمی معرفی می‌شود.
صاحب جایزه فیلدز
مریم میرزاخانی در دوران تحصیل در دبیرستان فرزانگان تهران، برنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی در سال‌های ۱۹۹۴ (هنگ‌کنگ) و ۱۹۹۵ (کانادا) شد و در این سال به عنوان نخستین دانش‌آموز ایرانی حائز نمره کامل شد. او نخستین دختری بود که به تیم المپیاد ریاضی ایران راه یافت و نخستین دختری بود که در المپیاد ریاضی ایران طلا گرفت.
دکتر میرزاخانی در سال ۱۹۹۹ کارشناسی خود را در رشته ریاضی از دانشگاه صنعتی شریف و دکترای خود را در سال ۲۰۰۴ از دانشگاه هاروارد دریافت کرد.
وی دو بار نیز برنده المپیادهای جهانی ریاضی بوده است. او بخاطر تحقیقاتش در زمینه دینامیک و هندسه سطوح ریمانی و فضاهای مدولی آن مورد تقدیر قرار گرفته است.

نام میرزاخانی سال ۲۰۱۴ بیش از همه در محافل علمی جهان مطرح شد. او در این سال به عنوان اولین زن دنیا برنده مدال فیلدز٬ معتبرترین جایزه جهانی در رشته ریاضی شد.

dw

مینا بیسل (Mina Bissell) زیست‌شناس ایرانی آمریکایی است. شهرت وی به خاطر پژوهش دربارهٔ سرطان سینه است.

وی در سال ۲۰۰۷ موفق به دریافت جایزه پتزکولر شد. این جایزه به خاطر نتایج پژوهش وی در زمینه توانایی زیرمحیط‌های تغییرات سلولی، تبدیل شدن آنها به تومورها و امکان استفاده از یک سلول سرطانی برای رفتارهای عادی سلول‌ها به وی اهدا شد. بیسل نیز مدتی رئیس انجمن بیولوژی سلولی آمریکا بود.

مینا بیسل در تهران متولد شد. پس از اتمام دوره دبیرستان به تشویق یکی از دوستانش به آمریکا رفت و پس از رفتن به کالج برین مایر و کالج رادکلیف در رشته شیمی تحصیلات کارشناسی خود را به پایان رساند. وی پس از آن در مدرسه پزشکی هاروارد به تحصیل در رشته میکروبیولوژی و ژنتیک مولکولی در مقطع دکتری پرداخت.

بیسل در سال ۱۹۷۲ به آزمایشگاه ملی لارنس برکلی پیوستو در آنجا در سال‌های متمادی به عنوان کارشناس‌ارشد بیوشیمی، دانشمند ارشد، مدیر بخش زیست‌شناسی سلولی و مولکولی، مدیر بخش علوم زندگی، و دانشمند برجسته فعالیت کرد.

او عضو فرهنگستان هنر و علوم آمریکا است و برنده جوایزی همچون جایزه ارنست اورلاندو لاورنس، کمک‌هزینه گوگنهایم و مدال افتخاری انجمن سرطان آمریکا شده است.

http://www2.lbl.gov/Science-Articles/Archive/sabl/2005/June/04-hope-era.html

پل ورسک ۸۰ سال پیش در زمان رضاشاه ساخته شد. این پل از شگفتی‌های مهندسی راه‌آهن ایران است که در جنگ‌جهانی دوم به «پل پیروزی متفقين» معروف شد.از شگفتی‌های ساخت این پل عدم استفاده از هر‌گونه سازه فلزی در ساخت آن است.

این پل در مسیر راه آهن سراسری شمال - جنوب و در ارتفاع ۱۱۰ متری از ته دره، با دهانه ۶۶ متری و با وسایلی ابتدایی ساخته شد. این پل دو كوه عظيم و سخت‌گذر عباس‌آباد را به هم متصل می‌کند.ساخت پل ورسک از اواسط آبان سال ۱۳۱۳ آغاز شد و روز ۵ ارديبهشت ۱۳۱۵ به طور رسمی گشایش یافت. هزينه احداث پل ورسک ۲ ميليون و ۶۰۰ هزار ريال اعلام شد.

پیمان صدفی، پژوهشگر، که درباره تاریخچه این پل تحقیق کرده است، درباره اهمیت این پل می‌گوید: «پل ورسک در زمان جنگ‌جهانی دوم به‌خاطر نقشی که در كمک‌رسانی به اتحاد جماهير شوروی محاصره شده توسط آلمان هيتلری ایفا کرد معروف شد و لقب پل پيروزی گرفت. به قول فرماندهان متفقين اگر راه آهن ايران وجود نداشت، نقشه جهان به شكل ديگری بود.»پیمان صدفی درباره نتیجه تحقیقات خود از روند ساخت پل ورسک ادامه می‌دهد: «به دستور دولت آلمان، لاديسلاوس فون رابسوويچ، اهل اتریش، که در ایران به مهندس ورسک مشهور شده به همراه همسر و فرزندانش به ایران آمد تا يكی از سخت‌ترين كارهای دنيا را در سوادكوه به انجام برساند.

پل ورسک هنوز هم نماد مهندسی پيشرفته آلمانی‌ها و انجام كار محكم و درست است.»نظارت بر احداث این پل به مهندس ورسک (لاديسلاوس فون روبسويچ) سپرده شد. به همين دليل رابسويچ و خانواده‌اش حدود دو سال در خانه‌ای در پائين دست پل و در كنار رودخانه زندگی می كردند.روزنامه اطلاعات در تاریخ ۵ ارديبهشت سال ۱۳۱۵ به نقل از مهندس لاديسلاوس فون رابسويچ نوشت: «روزی كه اين مدل را برای احداث پل ورسك تهيه كردم مهندسان ديگر با نظر حيرت به آن نگريسته و اجرای نقشه و احداث آن را در شمار يكی از فتوحات علم مهندسی به حساب آوردند. امروز كه اين پل احداث شده، همه، من و رفقايم را تشويق و تحسين می‌‌كنند و آن را در شمار بهترين پل‌های قشنگ و شاهكار مهندسی می‌‌دانند.»به گزارش روزنامه "آفتاب یزد"، رضا‌شاه برای افتتاح پل ورسک شخصا به سوادكوه که زادگاه خودش نیز بود آمد.

در برخی روایت‌ها درباره روز افتتاح این پل آمده است که به دستور رضا شاه سرمهندس اتریشی این پل موظف شد تا در هنگام عبور اولین قطار زیر پل قرار بگیرد تا در صورت تخریب پل، اولین شخص کشته شده از این حادثه خود او باشد.

تصویری کمیاب از مهندس ورسک (لاديسلاوس فون رابسويچ). مهندس ورسک در سال ۱۹۳۸ ايران را ترک كرد و در كوران جنگ دوم جهانی ، پروژه های بسياری را در آلمان، نروژ و مصر اجرا کرد. رابسويچ در سال ۱۹۵۱ دكترای خود را از دانشگاه گراتس اتريش دريافت و بعدها به‌عنوان مشاور سازمان‌ملل در سال‌های ۱۹۵۶تا ۱۹۵۸ در ونزوئلا خدمت کرد.با شروع جنگ دوم جهانی و با توجه به احتمال ورود متفقین به ایران و استفاده آنان از راه‌آهن ایران، تصميم گرفته شد كه همه پل‌ها مين‌گذاری شوند. پل راه آهن ورسک نيز شامل اين دستور بود، اما پل‌ها هيچ‌گاه منفجر نشدند و متفقين پس از اطلاع از اين موضوع اقدام به خنثی كردن مين‌ها كردند.

محمد سجادی، وزير راه ایران میان سال‌های ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ با اشاره به مین‌گذاری پل ورسک گفته بود: «با شنيدن اخبار وحشتناک از جبهه‌های جنگ شوروی، دستور مين‌‌گذاری پل ورسک و پل‌های مهم ديگر راه‌آهن داده شد و اين كار با دقت و به صورت محرمانه انجام پذيرفت. ليكن پس از اشغال ايران توسط متفقين، دستوری برای انفجار پل‌ها صادر نشد.»با گذشت حدود ۷۵ سال از ساخت پل ورسک، قطار تهران - ساری هر روز دو بار از روی این پل می‌گذرد.قطارهای گرگان و قطارهای باربری و سوختی نيز از روی پل ورسک می‌گذرند. پل ورسک به‌عنوان یکی از مهم‌ترین آثار مهندسی راه آهن ایران به ثبت ملی رسیده ‌است.

dw

• 

  بنا بر گزارش‌ها چند روز پیش از شهرآورد، با هماهنگی "سازمان مدیریت پسماند"، قرار شد به هر هوادار هنگام ورود به ورزشگاه آزادی یک کیسه زباله داده شود تا زباله‌ای چهره صندلی و سکوهای ورزشگاه را پس از بازی زشت نکند.

  خبرگزاری "ایسنا" در گزارشی با عنوان "آزادی؛ بزرگ‌ترین زباله‌دان تاریخ فوتبال ایران" نوشته که وضیعیت استادیوم آزادی پس از پایان شهرآورد همانند گذشته است. "تنها می‌توان افسوس خورد، آهی سرد کشید و هیچ نگفت".

  

  در ادامه این گزارش آمده در آخرین بازی ایران و کره جنوبی در ورزشگاه آزادی که با شکست کره همراه بود، تماشاگران کره‌ای درس بزرگی به ایرانیان دادند. پس از پایان بازی معدود تماشاگران کره‌ای در ورزشگاه آزادی ماندند و به جمع‌آوری زباله‌های ورزشگاه پرداختند.

  

  با وجود این درس بزرگ اما تصاویر پس از پایان شهرآورد سند محکمی است بر نادیده گرفتن شعار "ورزشگاه بدون زباله زیباست" که پیش از شهرآورد تبلیغ می‌شد.

پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری ایران اعلام کرده است که کاوش‌ها در محوطه باستانی سرچم در منطقه اورامان استان کردستان ایران به کشف روستایی منجر شده که تخمین زده می‌شود عمر آن به شش هزار سال پیش می‌رسد.

در این روستا آثار سفالی، سنگی و ابزار سنگی و بقایایی از معماری آن دوره کشف شده است.

به گفته این پژوهشگر باستان‌شناسی در کاوش‌هایی که در منطقه اورامان و به ویژه دره رودخانه سیروان انجام شده مکان‌های متعددی از دوره‌های پارینه سنگی، عصر مس، عصر آهن و همچنین دوران پس از اسلام کشف شده‌اند.

• 

  پیكر جواد لشگری، آهنگساز نامی با حضور اهالی موسیقی و دوستداران هنر از مقابل تالار وحدت تشییع شد. اولین اثری که از او منتشر شد، آهنگی به نام "فتنه" بود که شعر آن را رهی معیری سروده بود و با صدای دلکش در سال ۱۳۲۶ از رادیو ملی ایران پخش شد. این موسیقی‌دان از سال۱۳۳۲ تا ۳۵ سرپرست ارکستر ملی رادیو ایران بود و برای برنامه پرمخاطب "گلها" حدود ۳۵۰ آهنگ سرود.

دکتر فیروز نادری مدیر اکتشافات منظومه شمسی سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا، ناسا، در صفحه فیس‌بوک خود خبر داد که این سازمان یک سیارک را به نام «نادری» نامگذاری کرد.

این دانشمند متولد شیراز که اخیرا اعلام کرده بود بعد از ۳۶سال فعالیت در ناسا می‌خواهد بازنشسته شود، سه‌شنبه ۱۰ فروردین ماه با انتشار پیامی در صفحه فیس ‌وک خود اعلام کرد که در مهمانی خداحافظی با ناسا خبردار شده که سیارک ۵۵۱۵ با نام ۱۹۸۹ EL1 به اسم «نادری» نامگذاری شده است.

فیروز نادری در این پیام می‌گوید که «پس از من این سیارک تا میلیاردها سال دور خورشید خواهد گشت».

نادری در پیام دیگری که ۱۲ فروردین در صفحه فیس‌بوک خود منتشر کرده درباره روند نام‌گذاری اجرام آسمانی می‌گوید که اتحادیه بین‌المللی اخترشناسی مسئول نام‌گذاری‌ها است: «پیشنهاد نام‌گذاری سیارک به نام نادری توسط ناسا ارائه شده بود و کمیته نام‌گذاری اجرام کوچک سماوی این سازمان نیز بعد از بررسی موافقت خود را اعلام کرد».

سیارک «نادری» با قطر۱۰ کیلومتر هر ۴.۴ سال یکبار به دور خورشید می‌گردد. این سیارک هر۵ ساعت و ۲۰ دقیقه یک بار نیز به دور خودش در گردش است و در کمربند بین مریخ و مشتری در حرکت است

وی پیش از این معاون مدیر بخش‌های مختلف آزمایشگاه پیش‌رانش جت ناسا بود که در کارنامه خود مدیریت برنامه مریخ را از سال ۲۰۰۰ در دست دارد که تحقیقات مربوط به مریخ را هدایت و برنامه‌ریزی می‌کند.

صفحه فارسی وزارت امور خارجه آمریکا اخیرا در صفحه گوگل پلاس خود نوشت «باخبر شدیم آقای دکتر فیروز نادری مدیر ایرانی-آمریکایی کنونی بخش اکتشافات منظومه شمسی در اداره ملی هوانوردی و فضایی امریکا (ناسا) قصد دارند ... بعد از ۳۶ سال خدمت، از این سازمان خداحافظی ‌کنند....ما در سفارت مجازی تهران و دفتر امور ایران وزارت امور خارجه ایالات متحده از تلاش‌های خستگی‌ناپذیر ایشان برای ارتقاء دانش و فناوری سپاسگزاری می‌کنیم و برای ایشان آرزوی موفقیت هرچه بیشتر داریم».

نادری تحصیلات متوسطه خود را در ایران به اتمام رساند و پس از آن به ایالات متحده آمریکا مهاجرت کرد و تحصیلات دانشگاهی خود را در رشته مهندسی برق پی‌گرفت. وی دوره کارشناسی خود را در دانشگاه ایالتی آیووا و کارشناسی ارشد و دکترای خود را در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی به اتمام رساند.

دکتر احمد رفسنجانی و گروهی از محققان دانشگاه مک‌گیل کانادا "فراماده‌ای" (metamaterial) ساخته‌اند که بر خلاف مواد متعارف وقتی کشیده می‌شوند بزرگتر می‌شوند.

 

مواد متعارف وقتی کشیده می‌شوند طولشان افزایش پیدا می‌کند و نازک‌تر می‌شوند اما این نوع ماده که در اصطلاح به آنها مواد "گسترنده با پایداری دوگانه" گفته می‌شود هنگامی که کشیده می‌شوند پهن‌تر شده و تا زمانی دوباره فشرده نشوند به حالت قبلی خود برنمی‌گردند.

دکتر رفسنجانی که نتایج تحقیق خود را جلسه ماه مارس انجمن فیزیک آمریکا مطرح کرد می‌گوید:

"مواد معمولی وقتی از یک طرف کشیده شوند در طرف دیگر جمع می‌شوند. ولی مواد گسترنده، به خاطر ساختار درونی آنها، وقتی از یک طرف کشیده شوند از عرض بزرگ می‌شوند."

دکتر رفسنجانی در پژوهش خود برای تولید ماده گسترنده (auxetic) از آجرکاری‌های برج دوقلوی خرقان الهام گرفته است.

برج‌ دوقلوی خرقان، دو برج آجری دوره سلجوقی که قدمت آن به هزار سال پیش بازمی گردد، با فاصله ۲۹ متر از یکدیگر در شهرستان آوج استان قزوین قرار دارند و نقوش هندسى آجرکارى‌های آن بی‌اندازه درخشان است.

به گفته دکتر رفسنجانی "نقش و نگارهای هنر اسلامی دائره‌المعارف عظیم هندسه است. روی دیوارهای این دو برج می توان حدود ۷۰ فرم معماری آجرکاری و خطاطی یافت."

دکتر رفسنجانی با برش لیزری ورقه‌های پلاستیک متوجه شد که دو طرح هندسی از میان طرح‌های برج خرقان، خاصیت نامتعارفی نشان می‌دهند، علاوه بر اینکه در تمام جهات قابلیت گسترش داشتند خیلی راحت می‌توانستند از حالت گسترده به حالت عادی یا بالعکس تغییر شکل بدهند.

دکتر رفسنجانی توضیح داد که این "پایداری دوگانه" (bistabile) کیفیتی نامتعارف است و تاکنون فقط چند مورد نمونه دیگر مثل آن دیده شده که با روش تا کردن شبیه اوریگامی ساخته شده بودند:

"ساخت این نوع طراحی بسیار ساده‌تر است و فقط به برش لیزری نیاز دارد. بر حسب دقت لیزر می‌توان قطعات بسیار کوچک یا قطعات بسیار بزرگی مثل ماهواره یا صفحات خورشیدی را تولید کرد."

دکتر رفسنجانی و همکارانش در عین حال متوجه شدند که با تغییر مبنای هندسی این فرم‌ها، مثلا تغییر دادن خطوط مستقیم به خطوط منحنی، می‌توان کیفیت این ورقه‌های پلاستکی را تغییر دهند.

bbc news

عالم شکرستان شد ... 
تاباد چنین بادا...

شب رفت صبوح آمد... 
غم رفت فتوح آمد...

خورشید درخشان شد... 
تاباد چنین بادا..

عید آمد وعید آمد... 
یاری که رمید آمد...

عیدانه فراوان شد... 
تا باد چنین بادا...
مولانا

عید باستانی نوروز بر تمام ایرانیان مبارک باد.

به امید سلامتی برای تمامی ایرانیان

اوستیا منطقه ای است که در دو طرف رشته کوه های قفقاز واقع شده. مردمان این منطقه ایرانی تبار هستند و به زبان اوستیایی یکی از زبان های ایرانی شرقی از خانواده هندواروپایی سخن می گویند. با وجود زیبایی وصف ناپذیر این منطقه و مردم خونگرم و مهمانوواز این خطه، کمتر کسی از روس ها برای استراحت به این نقطه سفر می کنند.

 جایزه‌ی "فیزیک بنیادی سی‌ام‌اس" از اسماعیل اسکندری، دانشجوی مقطع دکتری در "پژوهشگاه دانش‌های بنیادین ایران" به عنوان یکی از معدود "محققان برجسته" در حوزه‌ی فیزیک بنیادی تقدیر کرد.اسماعیل اسکندری، دانشجوی مقطع دکتری در "پژوهشگاه دانش‌های بنیادی" ایران، موفق به کسب جایزه‌ی "فیزیک بنیادی سی‌ام‌اس" شد.

به گزارش وب‌سایت رسمی پژوهشگاه دانش‌های بنیادی ایران، اسکندری موفق شد جایزه‌ی "شناسایی استعدادهای برتر" در سال ۲۰۱۵ را به خود اختصاص دهد.

"پژوهشگاه دانش‌های بنیادی" یکی از مهم‌ترین مراکز تحقیقاتی ایران است که از سال ۱۳۶۷ تاسیس شده است. این موسسه به چندین پژوهشکده تقسیم می‌شود که در شاخه‌های مختلف علوم ریاضیات، فیزیک،علوم کامپیوتر، علوم شناختی، ذرات و شتابگرها، فلسفه تحلیلی، نجوم، علوم محاسباتی و علوم نانو فعالیت دارد.

جایزه‌ی فیزیک بنیادی سی‌ام‌اس، هر سال دو جایزه به محققان برگزیده اهدا می‌کند. یکی از این جوایز یک بورس تحقیقاتی است که به یکی از محققان جوان و مستعد در حوزه‌ی فیزیک بنیادی تعلق می‌گیرد. جایزه‌ی دیگر، شناسایی و معرفی استعداهای برتر این حوزه است که سالانه به تعداد انگشت‌شماری از برجسته‌ترین محققان جوان اهدا می‌شود.

وب‌سایت رسمی جایزه، از اسماعیل اسکندری به دلیل تحقیقات‌اش در حوزه‌ی ذره‌ی بنیادین دارای جرم تقدیر کرده و این جایزه را به او داده است.

جایزه‌ی "فیزیک بنیادی سی‌ام‌اس" از سوی سازمان اروپایی پژوهش‌های هسته‌ای موسوم به "سرن" اهدا می‌شود.

"سرن" بزرگ‌ترین و مهم‌ترین آزمایشگاه فیزیک ذره‌ای در جهان است که فعالیت‌اش را از سال ۱۹۵۴ در ژنو سوئیس آغاز کرد. درحال حاضر بیست کشور اروپایی عضو رسمی این موسسه‌ی معتبرند و نزدیک به ۸ هزار محقق از سراسر جهان در این موسسه مشغول به کار و تحقیق‌اند.

حوزه‌ی اصلی فعالیت این پژوهش‌گاه، ساخت افزارهای شتاب‌دهنده‌ی ذرات و دیگر زیربناهایی است که برای پژوهش‌های فیزیک ضروری است. "جهان وب" یا همان "سه دبلیو" معروف پیش از نشانی‌های اینترنتی (World Wide Web)نیز اولین‌بار در پژوهشگاه سرن زاده شد.

درحال حاضر بخش مهمی از نیرو و بودجه تحقیقاتی "سرن" در حوزه‌ی "برخورددهنده هاردونی بزرگ" یا همان "ال‌اچ‌سی" مصرف می‌شود. این پروژه عظیم تحقیقاتی در سال ۲۰۰۸ بعد از بیست سال برنامه‌ریزی و آماده‌سازی مقدماتی، به شکل رسمی کلید خورد.

هدف از این طرح تحقیقاتی، آزمون "مدل استاندارد ذرات"، بررسی نظریه‌ی "ابرتقارن" و همچنین نظریه مهم "وحدت بزرگ" و کشف ذره‌ی بنیادی "هیگز" است.

DW

دانشنامه بروک‌هاوس Brockhaus Enzyklopädie با استناد به تحقیقات دانشگاه ورزش آلمان واقع در شهر کلن، ورزش زورخانه‌ای را در کتاب ویژه ورزش، قدیمی‌ترین ورزش بدن‌سازی جهان معرفی کرده است.ورزش باستانی سابقه‌ای طولانی در تاریخ چندهزار ساله ایران دارد و برگرفته از آئین‌ها و رسوم پیش از ورود اسلام به ایران است.آیین‌های پهلوانی و زورخانه‌ای در سال ۱۳۸۹ در فهرست میراث معنوی یونسکو به ثبت جهانی رسیده است.

dw

پيكر محمدعلى سپانلو، شاعر معاصر ، مترجم، منتقد ادبى و عضو كانون نويسندگان ايران ، ساعت ٩ صبح امروز ٢٤ ارديبهشت از خانه هنرمندان تهران تشييع شد و در قطعه نام آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شد.

در مراسم تشییع جنازه مرحوم سپانلو  با پخش فيلم شعرخوانى اين شاعر همراه بود، برخی چهره های سرشناس ادبی و هنری همچون محمود دولت آبادى، عبدالعظيم زرين كوب، جواد مجابى، ليلى گلستان، جعفر پناهى، يغما گلرويى، بهمن فرمان آرا و فرزانه طاهرى حضور داشتند.

حاضران در مراسم پلاکاردهایی با عکس‌ها و شعرهایی از محمدعلی سپانلو را با خود همراه داشتند. «بچه‌ای آمد‌، دو پول سفید روی پلک سیه شعر نهاد‌«، و «تو آن مسافر موعودی که پیشگوی روح کتاب‌ها بودی»، از جمله نوشته‌هایی که در این مراسم به چشم می‌خورد.

محمدعلى سپانلو شاعر، نويسنده و مترجم ايرانى، دوشنبه شب در٧٥ سالگى بر اثر سرطان ريه در بيمارستانى در تهران چشم از جهان فروبست.

مجموعه شعرهای رگبارها، پياده روها، نبض وطنم را مى گيرم و قايق سوارى در تهران و ترجمه آثارى از نويسندگان مطرح جهان همچون آلبر كامو و ژان پل سارتر از آثار باقیمانده اين نویسندۀ معاصر در ادبيات فارسى است. سپانلو همچنین به عنوان بازیگر در چند فیلم از جمله آرامش در حضور دیگران ساخته ناصر تقوایی بازی کرده است.

مراسم بزرگداشت محمدعلى سپانلو امروز پنجشنبه، در مسجد امام رضا واقع در ميدان نيلوفر تهران برگزار مى شود.

عشایر سیستان و بلوچستان

کوچ بهاره عشایر سیستان و بلوچستان با جمعیتی بیش از ۱۸ هزار و ۹۸۴ خانوار و با داشتن حدود ۹۰۰ هزار راس دام به مراتع سرسبز استان و خارج از این استان آغاز شد. 

برداشت کرفس

برداشت هشت هزار و ۴۰۰ تن محصول کرفس از ۱۲۰ هکتار سطح زیر کشت در شهرستان طارم جهت تامین نیاز استان زنجان، صدور به سایر استان‌ها و کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس آغاز شده است. 

تانک آینده

رونمایی از تجهیزات جدید نیروی زمینی ارتش 

روز عطار نیشابوری

بیست و پنجم فروردین (۱۲ آوریل) روز بزرگداشت عطار نیشابوری بود. فریدالدین ابوحامد محمد بن ابوبکر ابراهیم بن اسحاق عطار کدکنی نیشابوری مشهور به عطّار نیشابوری (زادهٔ ۵۴۰ در کدکن – درگذشتهٔ ۶۱۸ هجری قمری در شادیاخ نیشابور) یکی از عارفان و شاعران پرآوازه ادبیات فارسی در پایان سدهٔ ششم و آغاز سدهٔ هفتم است. 

dw

سالی
نوروز
بی‌چلچله بی‌بنفشه می‌آید،
‌جنبش ِ سرد ِ برگ ِ نارنج بر آب
بی گردش ِ مُرغانه‌ی رنگین بر آینه
سالی
نوروز
بی‌گندم ِ سبز و سفره می‌آید،
بی‌پیغام ِ خموش ِ ماهی از تُنگ ِ بلور
بی‌رقص ِ عفیف ِ شعله در مردنگی.
سالی
نوروز
همراه به درکوبی مردانی
سنگینی‌ بار ِ سال‌هاشان بر دوش:
تا لاله‌ی سوخته به یاد آرد باز
نام ِ ممنوع‌اش را
وتاقچه گناه
دیگربار
با احساس ِ کتاب‌های ممنوع
تقدیس شود.
در معبر ِ قتل ِ عام
شمع‌های خاطره افروخته خواهد شد.
دروازه‌های بسته
به ناگاه
فراز خواهدشد
دستان اشتیاق از دریچه ها دراز خواهد شد
لبان فراموشی به خنده باز خواهدشد
وبهار
درمعبری از غریو
تاشهر
خسته
پیش باز خواهدشد
سالی
آری
بی گاهان
نوروز
چنین آغاز خواهدشد

احمد شاملو 

نوروز ، یادگار ماندگار یاران دیروز این دیار
و پاسداشت پاکی ها ، نیکی ها و پهلوانی ها بر همه ایرانیان نیکوسرشت خجسته باد . . .

 

در حالی که بارش برف در شمال عربستان سعودی باعث خوشحالی مردم این منطقه شده، یک عالم مذهبی عربستان، در فتوایی ساختن آدم برفی را حرام اعلام کرد.

همچنین در پی بارش اولین برف زمستانی در مریوان، جشنواره آدم برفی برگزار شد.

به گزارش "تلگراف" محمد صالح المنجد مفتی عربستان سعودی گفته طبق قوانین اسلام مردم نباید آدم برفی به شکل انسان یا حیوان بسازند.

البته این عالم اسلامی در سخنان خود ساختن مجسمه‌های برفی حتی برای بازی و سرگرمی را نیز مجاز ندانسته است.این فتوای جنجالی باعث واکنش گسترده جوانان عربستان سعودی در شبکه‌های اجتماعی شده است.

در روزهای اخیر بارش برف در برخی مناطق شمالی عربستان باعث خوشحالی ساکنان این منطقه شده است این در حالیست که دردیماه ۱۳۹۳ و در پی بارش اولین برف زمستانی در مریوان جشنواره آدم برفی برگزار شد.

بازی با توپ پلاستیکی برای بسیاری از پسران و دختران ایرانی یکی از ماندگارترین ‌خاطرات دوران کودکی و نوجوانی‌شان است. کوچه، بچه‌های محل و یک توپ پلاستیکی ...

در موزه ملی ایران از از اشیای تاریخی منطقه "خوروین" رونمایی شد. این گنجینه تاریخی که حدود ۵۰ سال پیش به صورت غیرقانونی از ایران خارج شده بود، پس از سال‌ها دعوای حقوقی، اخیرا از بلژیک به ایران بازگردانده شد.

از ۳۴۹ شیئی تاریخی منطقه "خوروین" با قدمتی بیش از چند هزار سال، شنبه ۲۷ دی ماه در موزه ملی ایران رونمایی شد.سرانجام پس از گذشت ۳۳ سال دعوای حقوقی در محاکم مختلف، این گنجینه تاریخی ۴ دی ۹۳ از بلژیک به ایران بازگردانده شد.در این مجموعه گران‌بها، ۲۱۵ شیئی سفالی و ۱۲۷ اثر مفرغ وجود دارد.سال‌ها پیش، این آثار تاریخی از محوطه باستانی خوروین در استان البرز در منطقه ساوجبلاغ توسط یکی از اتباع فرانسه جمع‌آوری و به کشور بلژیک منتقل شده بود.

این اشیاء متعلق به ۲۸۰۰ تا ۳۲۰۰ سال پیش هستند و هنر ایران در دوره مادها و هخامنشیان را نشان می‌دهند.به گفته مسعود سلطانی‌فر، رئیس سازمان میراث فرهنگی ایران، اقامه دعوی برای بازگرداندن این اشیا از سال ۱۳۶۰ آغاز شد و به مدت ۳۳ سال ادامه داشت. در این مدت دوبار دادگاه های بلژیک علیه ایران رای دادند تا سرانجام در مهرماه ۱۳۹۲ دیوان عالی کشور درخواست استیناف ایران را پذیرفت و درپی آن رای دادگاه پیشین لغو و حکم استرداد اشیاء به ایران صادر شد.

آن‌طور که مدیر روابط عمومی سازمان میراث فرهنگی ایران می‌گوید، این مجموعه تاریخی پس از فهرست‌برداری در دادگاه بلژیک، به سفارت ایران در بلژیک منتقل شد. سپس برای پیشگیری از ارائه ادعاهای احتمالی دیگر، بلافاصله با پرواز چارتری از بلژیک به ایران بازگردانده شد.مهناز گرجی رییس موزه ملی ایران می‌گوید: «کارهای مطالعاتی و پژوهشی روی این آثار تاریخی در دست انجام است. باید بدانیم که این آثار هر کدام چه کاربردی داشتند.»

dw

در جریان کاوش‌های باستان شناسی در جنوب بازار تهران، اسکلت انسانی متعلق به هزاره پنجم پیش از میلاد کشف شد. محمد اسماعیل اسماعیلی جلودار، سرپرست گروه باستانی شناسی گفت: "این کشف منحصر به فرد سابقه سکونت در محدوده شهری تهران را تا هفت هزارسال به عقب می‌برد."

به گزارش خبرگزاری میراث فرهنگی، سرپرست گروه باستان شناسی گفته است که آثار به دست آمده، پس از انجام آزمایش‌ها و اقدامات حفاطتی به موزه ملی ایران فرستاده و به نمایش عمومی گذاشته می‌شود.

سیدمحمد بهشتی، رئیس پژوهشکده میراث فرهنگی و گردشگری در گفت‌وگو با روزنامه شهروند گفت: "آنچه در کاوش‌های باستان‌شناسی در این منطقه از تهران به‌دست آمده، بسیار جالب توجه و مهم است. تا پیش از این قدیمی‌ترین اثری که در تهران به‌دست آمده بود متعلق به‌ هزاره اول پیش از میلاد یعنی سه‌هزار ‌سال پیش بود و این اسکلت، تاریخ تهران را بیش از دو برابر افزایش داده است."

به گفته کارشناسان میراث فرهنگی این کاوش‌ها از زمانی آغاز شد که دختری که اتفاقی در محدوده کارگاه فاضلاب مولوی عبور می‌کرده، متوجه تعدادی سفال در میان خاک‌های فاضلاب می‌شود، او این سفال‌ها را به سازمان میراث فرهنگی می‌برد و پس از آن گروهی از باستان‌شناسان به این محدوده اعزام می‌شوند و در کاوش‌ها به این اسکلت چند‌هزار ساله و مجموعه دیگری از آثار با ارزش تاریخی می‌رسند.

در این کاوش که در خیابان مولوی حدفاصل میدان‌های محمدیه تا قیام انجام شده علاوه بر بقایای این اسکلت که با زانوان خمیده و دستانی که از آرنج به سمت بالا جمع شده، آثار دیگری شامل قطعات فراوان سفال‌های ساده و لعابدار از دوره‌های صفوی و قاجار، مصالح آجری و سنگی و تزیینات کاشی‌کاری، اشیای استخوانی و تکه ظرف‌های شیشه‌ای به دست آمده است.

bbc news

کاخ سفید  اعلام کرد آزیتا راجی، ایرانی-آمریکایی را به عنوان نخستین زن سفیر ایالات متحده در استکهلم نامزد کرده است.

کاخ سفید خانم آزیتا راجی را یک استراتژیست بازرگانی، و یکی از مدیران پیشین بازار بورس نیویورک معرفی کرده که تخصص و تجربه‌‌اش در بازارهای مالی و اقتصاد جهانی، و تفکر استراتژیکش را در بسیاری از وظایف رهبری در بخش خصوصی به‌کار گرفته – از جمله در مشاغلی همچون ریاست هیأت امنا، بنیان‌گذار همراه، و نیز مشاور در شوراهای ملی و کمیته‌های منصوب مانند کمیسیون ریاست جمهوری برای بورسیه‌های کاخ سفید، کالج برنارد در دانشگاه کلمبیا، برنامه‌ سرمایه‌گذاری تجاری اجتماعی در کالج بازرگانی دانشگاه کلمبیا، گالری ملی پرتره‌ها در انستیتوی اسمتسونین، مشارکت ملی برای زنان و خانواده‌ها، و بسیاری از نهادهای دیگر.

در بیانیه کاخ سفید همچنین اشاره شده که خانم راجی در کارزار انتخاباتی آقای اوباما در سال ۲۰۱۲ (۱۳۹۱)، معاون رئیس بودجه ملی و رئیس صندوق پیروزی در ایالت‌های مردد بود. وی همچنین از سال ۲۰۰۸ (۱۳۸۷) عضو هیأت مشورتی کمیته ملی حزب دموکرات بوده است.

آزیتا راجی کارشناسی معماری و زبان فرانسه، و کارشناسی ارشد بودجه را از دانشگاه کلمبیا در نیویورک اخذ کرده و تحلیلگر معتمد مالی و عضو کمیته برتون وودز است.

خانم راجی متولد تهران است و سال‌های کودکی و نوجوانی را در ایران و کشورهای اروپای غربی گذرانده است. او مدرک دیپلمش را از دبیرستان بین‌المللی لوزان سوئیس دریافت کرد، و در آنجا علاوه بر موفقیت‌های درسی، در رشته‌های اسکی و شطرنج‌ هم رقابت می‌کرد. خانم راجی در ۱۷ سالگی در آمریکا وارد دانشگاه شد. وی در کشورهای خاورمیانه، آمریکای لاتین، اروپای غربی و خاوردور زندگی، تحصیل و کار کرده و علاوه بر فارسی و انگلیسی، به زبان فرانسه هم تسلط دارد.

کاخ سفید می‌گوید خانم راجی آگاهی جهانی و دیدگاه فرهنگی گسترده‌اش را در زندگی و شغلش به‌کار گرفته است. وی اینک با خانواده‌اش ساکن شمال کالیفرنیاست.

رخدادنگاران بر اين باورند كه «ماركوس‌آنتونيوس» -یکی از سران دومین حکومت سه نفره روم در روم باستان- با آهنگ به چنگ آوردن ايران‌زمين و دست‌نشانده كردن پارتيان، بزرگترين لشكركشي باختر(:غرب) را در برابر ايرانيان رهبري كرده است. اين لشكركشي كه در روز ١٧ امرداد ٢٠٥١ سال پيش-٣٧ پ.م-  آغاز شده است در پايان با شكست روميان از سپاهيان اشكاني به انجام رسيد. 

اُرد بزرگ پادشاه پارت‌ها، پس از نابودي سپاه كراسوس، كردارهاي جنگي و سياسي خود را در آسياي كوچك سوريه و فلسطين دنبال كرد و پيروزي‌هاي با ارزشي به‌دست آورد. فرمانده‌ي سپاهيان اشكاني در اين نبردها در دست «پاكور» فرزند اُرد بود. اما اين شاهزاده‌ي جوان پارتي در برابر سپاهيان رومي شكست خورد و اندوه بزرگي را براي اُرد، شاه بزرگ پارتي به‌جا گذاشت. اُرد در ٢٠٥١ سال پيش-٣٧ پ.م-، پسر ديگرش فرهاد-فرهاد چهارم- را جانشين خود كرد و به سود او از تخت شاهي كناره‌گيري كرد. اما فرهاد به دنبال برادركشي وحشتناكي كه انجام داد از جان پدر سالخورده‌ي خود نيز نگذشت و او را نيز به‌سرنوشت برادران گرفتار كرد. 
بدين‌گونه فرهاد چهارم از همان آغازشاهي تخت و تاج را در خون پدر و برادران آلود. حتا برخي از بزرگان كه هموند(:عضو) مجلس مَهستان بودند يا به‌فرمان شاهنشاه اشكاني كشته شدند يا راه فرار را در پيش گرفتند. يك تن ازبزرگان به نام «مونه‌زوس»‌ كه از دوستان نزديك پاكور بود و گويا تا اندازه‌اي به همين شوند(:سبب) بدگماني فرهاد را برانگيخته بود، به آنتونيوس پناه برد. آنتونيوس هم جانبداري از او را بهانه كرد و به دنبال پيوند و ياري پادشاه ارمنستان، درصدد برآمد از ناخرسندي مردم سود جويد و با بركناري يا كشتن فرهاد، سرزمين پارت را به‌گمان خويش دست نشانده‌ي روم سازد. ماركوس‌ آنتونيوس سرانجام با سپاه بسيار بزرگي كه به گفته‌ي پلوتارك آسيا را به لرزه مي‌آورد و حتا خبرهاي آن هندي‌هاي آن‌ سوي باختر را مي‌ترساند راهي جنگ با پارت شد.

وي از راه ميان‌رودان به ايران نتاخت تا دچار سرنوشت «كراسوس» در جنگ حران شود بلكه راه ارمنستان و آذربايجان را در پيش گرفت تا از سواره‌نظام اشكاني و خدنگ(:تير) سربازان پارتي كمتر آسيب ببيند. پيشرفت او در آغاز برق‌آسا بود و به زودي مادِ آذربايجان را از سپاه اشغالگر خويش پر كرد. اما رويارويي با لشكر پارت و به‌ويژه شيوه‌ي جنگ و گريز آن‌ها، كشتار بسياري را به سپاه روم وارد آورد.  افزون برآن فرا رسيدن زمستان در كنار نبود خوراك براي لشكر انبوه روم دشواري‌هاي بسياري ايجاد كرد.

سردار عاشق پيشه‌ي رومي كه مي‌خواست زمستانش را در خاك مصر و در كنار «كلئوپاترا»–ملكه‌ي مصر- بگذارند با شتاب، حتا بي‌آنكه توانسته باشد درفش‌هاي رومي و مردان دربندي را كه پارت‌ها از لشكر كراسوس به‌دست آورده بودند از آن‌ها پس بگيرد، راه عقب‌نشيني را در پيش گرفت. اين در حالي بود كه در راه بازگشت از جنگ و گريز دسته‌هاي سپاه فرهاد چهارم آسيب‌هاي بسيار ديد. افزون‌بر اين با وجود كوشش او در در نگه‌داري يك‌پارچگي سپاه، از بروز اسهال خوني و نوعي بيماري رواني واگيرداري كه ميان اردوي او گسترش يافت جايي براي آرامش و يك‌پارچگي در سپاه او نماند. بدين‌گونه آنتونيوس پس از دادن تلفات سنگين، كه نزديك به ٢٥٠٠٠ تن از سپاه ١١٠٠٠٠ نفري او را از ميان رفت، از راه ارمنستان به سوريه بازگشت و در فنيقيه، در مكاني ميان صيدا و بيروت، كلئوپاتراي زيبا را در كنار خويش يافت. از اين شكست روم كه ماركوس آنتونيوس نمي‌خواست آن را شكست بداند، چنان دست‌آوردهايِ جنگي(: غنيمت) هنگفتي به ايرانيان رسيد كه در تقسيم آن فرمانرواي آذربايجان از بهره‌‌اي كه فرهاد به او داد ناخرسند شد و بي‌آنكه ابروي خويش را خم كند از شاه رنجيد. اين آزردگي، فرمانرواي آذربايجان را واداشت تا سوداي جنگ با پارت را دوباره در آنتونيوس برانگيزد.

آنتونيوس نيز براي جبران شكست گذشته‌ي خويش –كه خودش آن را شكست نمي‌خواند- به پشت‌گرمي فرمانرواي آذربايجان، در ٢٠٤٨ سال پيش-٣٧ پ.م-  آهنگ لشكركشي ديگري به ايران  كرد. اين لشكركشي دوم به‌زيان استقلال ارمنستان انجاميد. اما اينكه پادشاه آن-«ارته‌وزد»- به‌دست آنتونيوس و بيش‌تر از روي نيرنگ، به دام افتاد و دربند شد، براي فرهاد مايه‌ي خرسندي نيز شد. افزون‌براين، آنتونيوس كه همزمان با اين لشكركشي درگير مبارزه با قيصر «اوكتاويوس» بود ناگزير به بازگشت به آسياي كوچك شد و دوباره رخداد‌هاي سه سال پيش در لشكركشي نخستش دامن او را گرفت. سربازان پارتي بلايي بر سر سپاهيان رومي آوردند كه حتا آنتونيوس بارها در راه بازگشت به حالِ سربازانش گريست. از آن گذشته اين كردار آنتونيوس در لشكرشي دومش به ايران، شوندي شد بر آن‌كه فرمانرواي آذربايجان از خشم و كين فرهاد در امان نماند و ارمنستان نيز دوباره هم‌پيمان پارت شود. «آرتاشس» پادشاه تازه به تخت نشسته‌ي آن كه گويا از سوي اشكانيان در برابر روم نيرومند و برانگيخته(:تحريك) مي‌شد در آن‌جا همچون قهرمان ملي شناخته شد. بدين‌گونه، فرهاد چهارم از دو لشكركشي ماركوس آنتونيوس، كه بزرگان پارتي او را در برابر وي برانگيخته(:تحريك) بودند آسيب زيادي نديد و با اين پيروزي برگ زرين ديگري را پس از نبرد «حَران» و شكست كراسوس به تاريخ پارت‌ها افزود. رومي‌ها از اين رخداد درس بزرگي گرفتند، مزه‌ي شكست از سپاهيان فرهاد چنان تلخ در جان آن‌ها نشست كه هرگز آن را فراموش نكردند و تا پايان دوران زمام‌داريشان هرگز چنين لشكر بزرگي را به سرزمين‌هاي خاوري و آسيا نياوردند. 

امرداد نیوز

bbc news

رامين گلستانيان، دانشمند ايرانی موفق به دريافت جايزه ۲۰۱۴ هول‌وک در رشته فيزيک شد. آقای گلستانيان که در حال حاضر در دانشگاه آکسفورد است، کارشناسی فيزيک را در دانشگاه صنعتی شريف و کارشناسی ارشد و دکتری را در دانشگاه تحصيلات تکميلی زنجان به پايان برده است.

جايزه موسوم به هول‌وک «Helweck» با تلفظ انگليسی و الوک با تلفظ فرانسه، به ياد فيزيکدان فرانسوی «برنار الوک» نامگذاری شده و از سال ۱۹۴۵ به صورت مشترک توسط انجمن‌های فيزيک فرانسه و بريتانيا به فيزيکدانانی که طی ۱۰ سال به طور مداوم کار و تحقيقی برجسته در حوزه فيزيک انجام داده باشند، اهدا می‌شود.

فرنارد الوک که اين جايزه به اسم او نامگذاری شده، مدير آزمايشگاه کوری بود که در زمان اشغال فرانسه توسط آلمان نازی در جنگ جهانی دوم شکنجه و کشته شد.

اين جايزه به دليل فعاليت‌های آقای گلستانيان در زمينه مواد نرم فعال و به خصوص شناگران ميکروسکوپی و ذرات کولوييدی فعال به وی اهدا می‌شود. مراسم رسمی اعطای جايزه قرار است روز پنجم شهريورماه برگزار شود.

دوبی، سرزمین مدرن و پیشرفته آن سوی آب‌های خلیج فارس که حاکمانش تا دو سه سال پیش برای جذب سرمایه‌گذار و گردشگر ایرانی از هیچ تلاشی مضایقه نمی‌کردند، ‌مدتی است به منبع اخبار ناخوش برای ایرانیان ‌تبدیل شده است؛ از ادعاها و زیاده‌خواهی‌هایی که حاکمان آن دیار درباره جزایر ایرانی مطرح می‌کنند تا آزار و اذیت گردشگرانی که با هزینه‌های سنگین از ایران راهی آنجا می‌شوند.

به گزارش «تابناک»، در روزهای گذشته، اخباری از شیخ‌نشین دوبی مخابره شد که حکایت از آن داشت که جذابیت‌های مصنوعی این شهر داغ ساحلی برای ایرانیان، جایش را به نا‌امنی داده و بی‌دلیل نیست که هر ساله از حجم ایرانیانی که برای تفریح به آنجا سفر می‌کنند، کاسته شده است. 

بنا بر‌ این اخبار، اواخر هفته گذشته، دو گردشگر زن ایرانی در ساحل جمیره، یکی از سواحل معروف دوبی مورد تهدید و تجاوز سه مردی که خود را پلیس معرفی کرده بودند، قرار گرفته‌ و ‌‌پس از پنج ساعت پول‌هایشان نیز دزدیده ‌و‌‌ رها شدند؛ رخدادی تلخ که با توجه به شهرت محل وقوع رویداد، حکایت از نا‌امنی شدید دوبی برای گردشگران دارد. 

به گزارش ایسنا، در سال ۲۰۱۳ شمار گردشگران ایرانی که به دوبی سفر کردند، ۱۴.‌۱ درصد کاهش داشت و به عدد ۲۷۸ هزار تن در کل سال رسید که معنای آن، رقم خوردن بزرگ‌ترین کاهش سالانه‌ گردشگر در دوبی به دست ایرانیان بود؛ کاهشی که اگر در مقام قیاس آن با گردشگران ایرانی وارد شده به دوبی در سال ۲۰۱۱ برآییم، بسیار چشمگیر است. 

در آن سال، ایرانیان با ثبت عدد ۴۷۷ هزار مسافر ورودی به دوبی، رتبه چهارم را در زمینه صدور گردشگر به دوبی داشتند که در قیاس با امروز، تقریبا به نصف کاهش یافته است. اتفاقی که نقش بحران اقتصادی و سقوط ارزش پول کشورمان در آن بسیار چشمگیر است؛ اما جدای آن، نحوه برخود بد اماراتی‌ها با گردشگران ایرانی و کاهش امنیت این شهر کشور هم در آن سهم بسزایی دارد، تا جایی که می‌بینیم نرخ سفر گردشگران ایرانی به دیگر مقصدهای رایج گردشگری جهان تا این اندازه کاهش نشان نمی‌دهد.این در حالی است که طی سال‌های گذشته، توسعه برخی مناطق گردشگری در دوبی، گسترش شدید خطوط هوایی این کشور و عواملی از این دست، علی القاعده باید به افزایش تمایل گردشگران در سفر به این خطه همراه شود که برای ایرانیان این گونه نبوده است. 

بدین ترتیب، می‌شود حدس زد که وقوع حوادثی نظیر آنچه برای دو گردشگر ایرانی در هفته گذشته رخ داده، تا چه اندازه در تغییر ذائقه گردشگران ایرانی نقش داشته است؛ آنجا که چند تن پس از مصرف مواد مخدر، راهی ساحل جمیره شده و دو گردشگر ایرانی را می‌ربایند و بی‌مقصد خاصی، با خودرویی که حامل دو زن دزدیده شده است، با خیال آسوده در آن اطراف گشت می‌زنند و نگرانی از دستگیر شدن ندارند! 

اوج نا‌امنی هنگامی قابل درک می‌شود که بدانیم جیغ و فریاد زنان ربوده شده در نیمه‌های شب به گوش ‌کسی نمی‌رسد تا مردان روبند زده به راحتی نیت شوم خود را عملی کنند و از تهدید گردشگران آزار دیده برای مراجعه نکردن ایشان به پلیس هم ابایی نداشته باشند؛ جالب‌تر اینکه مردان جوان اماراتی بر خلاف آنچه در تصویر‌سازی از ایشان اعلام می‌شود، از دزدیدن اموال و پول زنان آزار دیده هم صرف‌نظر نمی‌کنند تا ثابت شود که خوبی‌های این دیار، سراب‌‌ است و بس. 

اگر به این موارد شوم، لغو اقامت و اخراج برخی هموطنانمان در چند سال اخیر، انسداد سرمایه ایرانیان به دلایل واهی همچون تحریم، برخورد بد پلیس در اماکنی مانند فرودگاه با ایرانیان و اقدامات عجیب و غریب دیگر را به آن بیفزاییم‌ و به یاد آوریم که پس از همه رخدادهای ‌ریز و درشت روی داده، واکنش درخوری از سوی مقامات ایرانی نشان داده نشد، درخواهیم یافت چرا زشتی‌های این خلیفه‌نشین برای گردشگران ایرانی به ‌دست‌درازی هم رسیده است. 

اینجاست که جا دارد، منتظر واکنش رسمی مسئولان کشورمان به این دست اتفاقات باشیم و در کنار آن از هموطنانی که قصد سفر به دیار برج‌های سر به فلک کشیده و ماشین‌های گران قیمت تولید شده در غرب را دارند، بخواهیم پیش از سفر به این دیار، تصور خود را از این دیار تغییر داده و آن گونه نپندارند که هیچ خطری در آنجا در کمینشان نیست!

واقعا تا کی می خواهیم پولهای ایرانی خود را صرف آبادی کشور های عربی اطرافمان کنیم ؟

زیگرید لطفی، مترجم آثار ادبیات معاصر فارسی به زبان آلمانی در نهم شهریور در تهران درگذشت.

خانم زیگرید لطفی، زاده آلمان و دارای درجه دکترا در رشته زبان و ادبیات از دانشگاه گوتینگن آلمان بود.

او پس از ازدواج با محمدحسن لطفی، مترجم سرشناس آثار افلاطون و فلوطین، در شصت سال گذشته در ایران زندگی می‌کرد.

پس از درگذشت محمدحسن لطفی در سال ۱۳۷۸، خانم لطفی همچنان در ایران ماند.

یکی از نخستین ترجمه‌های او داستان "به کی سلام کنم؟" نوشته سیمین دانشور بود که در مجموعه داستان‌های کوتاه فارسی با عنوان "در نفس اژدها" (Im Atem des Drachen) در سال ۱۹۸۱ منتشر شد.

در همین مجموعه، داستانی نیز از کتاب "در این ولایت" علی‌اشرف درویشیان با ترجمه زیگرید لطفی منتشر شده است.

در سال ۱۹۹۷ میلادی انتشارات بِک آلمان مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه صادق هدایت را با عنوان "آفتاب‌پرست" به زبان آلمانی منتشر کرد که مترجم چهار داستان از آن زیگرید لطفی بود؛ از آن جمله داستان‌های "سگ ولگرد" و "تاریکخانه".

با این همه خانم لطفی به عنوان مترجم در ایران چندان شناخته شده نبود؛ تا آن که با ترجمه رُمان "جای خالی سلوچ" نوشته محمود دولت‌آبادی به زبان آلمانی منتشر شد.

انتشار این کتاب در سال ۱۹۹۱ میلادی در کشورهای آلمانی زبان، نام او را در کنار نویسنده کتاب در میان علاقه‌مندان با ادبیات فارسی مطرح کرد.

زیگرید لطفی چند سال پس از آن، متن کوتاه شده رُمان "کلیدر" دولت‌آبادی را نیز به زبان آلمانی ترجمه کرد که در سال ۱۹۹۷ میلادی در یک جلد منتشر شد.

آقای دولت‌آبادی در گفت‌وگویی با خبرگزاری دانشجویان ایران ضمن درگذشت خانم لطفی گفت: "زیگرید لطفی اولین کسی بود که کارهای مهم مرا به آلمانی برگرداند. قبل از او دکتر رهنما ترجمه کارهای کوچک را آغاز کرده بود و پیش از او بزرگ علوی."

او افزود: زیگرید لطفی آن‌قدر به رمان کلیدر علاقه داشت که می‌گفت می‌دانم عمرم کفاف نمی‌دهد همه کتاب را ترجمه کنم. به ناشر گفته بود بگذار مجلد آخر را ترجمه کنم، ولی ناشر گفته بود سه مجلد دیگر چه می‌شود؟ دوست داشتم می‌توانست مجلد آخر (جلد ۹ و ۱۰) را ترجمه کند، ولی متأسفانه این اتفاق نیفتاد و از دنیا رفت."

زیگرید لطفی در معرفی ادبیات داستانی معاصر ایران در کشورهای آلمانی‌زبان نقشی مهم داشت. ترجمه‌های او از دو رُمانِ "جای خالی سلوچ" و "کلیدر" محمود دولت‌آبادی به زبان آلمانی، سرآغاز و راهگشای انتشار آثار دیگری از ادبیات معاصر فارسی در آلمان و دیگر کشورهای اروپایی بود.

ترجمه رمان همسایه‌ها نوشته احمد محمود و چند داستان کوتاه از زویا پیرزاد به زبان آلمانی از دیگر کارهای او بود. 

bbc news

«جواهرات پارسی»، عنوانی است که در وبسایت قطار عقاب طلایی دانوب برای سفر به ایران برگزیده شده است. این قطار با ۱۳ واگن مجلل با روکش‌های چوبی، به سبک قطارهای دهه ۵۰ میلادی طراحی شده است.

ایران این روزها نسبت به گردشگران غربی پذیراتر است، همین باعث شد که ما هم به فکر برنامه‌ریزی بیفتیم.»

این جمله مارچلا بکه، مدیر فروش شرکت نوستالوژیا، است که قرار است یک قطار مسافربری دولوکس اروپایی را از مجارستان به ایران بفرستد.  شرکت او که زیرمجموعه راه آهن دولتی مجارستان است، تصمیم گرفته است اولین سفر این قطار خصوصی با خدمات ۵ ستاره را ۲۵ مهر ماه امسال از بوداپست آغاز کند.قطار «عقاب طلایی دانوب»، پس از گذشتن از رومانی، بلغارستان و ترکیه، با حدود ۷۰ گردشگر به ایران وارد می‌شود و به زنجان می‌رسد.

«جواهرات پارسی»، عنوانی است که در وبسایت قطار عقاب طلایی دانوب برای سفر به ایران برگزیده شده است. این قطار با ۱۳ واگن مجلل با روکش‌های چوبی، به سبک قطارهای دهه ۵۰ میلادی طراحی شده است.

بلیت قطار بین ۱۰ هزار تا ۲۳ هزار دلار به فروش رفته است و شرکت برگزار کننده به علاقمندان اعلام کرده که بلیت‌های ۲۰۱۴ تمام شده است. اما علاقمندان نگران نباشند چون ۵ سفر هم برای سال ۲۰۱۵  برنامه‌ریزی شده است.

مسافران این قطار که بیشتر انگلیسی و استرالیایی هستند، پس از زنجان عازم یزد شده و از آنجا به اصفهان و شیراز می‌روند تا آنگونه که در وبسایت قطار عقاب طلایی دانوب آمده، از حافظیه، مجموعه وکیل و پرسپولیس، مهمترین سایت باستانی ایران، بازدید کنند.

در این سفر، مهمانداران با ورود به ایران، پذیرایی با مشروبات الکلی را متوقف کرده و فقط نوشابه‌های غیرالکلی سرو خواهند کرد.

قطار عقاب طلایی دانوب، در مسیر بازگشت، مسافران خود را پس از دو هفته سرانجام در تهران پیاده می‌کند تا با هواپیما به کشورهای خود بازگردند.

رامین گلستانیان، فیزیک‌دان ایرانی و استاد دانشگاه آکسفورد، برنده نشان "هول‌وک" از انجمن‌های فیزیک بریتانیا و فرانسه شد. این یکی از مدال‌های معتبر جهانی در این رشته است.

نشان Holweck، از جوایز عمده جهانی در رشته فیزیک است که هر سال در انتخاب مشترک انجمن فیزیک بریتانیا و انجمن فیزیک فرانسه به یک فیزیک‌دان می‌رسد.

این نشان که جایزه نقدی هم به همراه دارد، یکی از چهار مدالی است که این دو انجمن به فیزیک‌دانان می‌دهند و به طور چرخشی به پژوهشگرانی داده می‌شود که در بریتانیا و فرانسه مستقر هستند.

طبق اعلام انجمن‌های فیزیک بریتانیا و فرانسه، این نشان به دلیل "نقش پیش‌تاز رامین گلستانیان در زمینه مواد نرم فعال و به خصوص شناگران میکروسکوپی و ذرات کولوییدی فعال" به او می‌رسد.

به نوشته وبسایت انجمن فیزیک ایران، آقای گلستانیان کارشناسی فیزیک را در دانشگاه صنعتی شریف خوانده و سپس برای کارشناسی ارشد و دکتری، در دانشگاه تحصیلات تکمیلی زنجان ادامه داده است.

او پس از آن مدتی در هیات علمی همان دانشگاه بوده است.

این فیزیک‌دان در حال حاضر استاد فیزیک دانشگاه آکسفورد است.

این جایزه به یادبود "فرناند هول‌وک"، فیزیک‌دانی که در زمان اشغال فرانسه توسط نازی‌ها در جنگ جهانی دوم در دست گشتاپو شکنجه و کشته شد، به اسم او نام‌گذاری شده است.

جایزه و نشان رامین گلستانیان هفته آینده روز چهارشنبه ۲۷ اوت در مراسمی در فرانسه به او داده می‌شود.

bbc news

در قرن سوم هجری پس از حمله اعراب به ایران، نیاکان پارسیان امروز هند به دلیل آزار و اذیت مذهبی از سوی مسلمانان به هند کوچ کردند. جمعیت پارسیان هند حدود صدهزار نفر برآورد می‌شود. بسیاری از آنان هرگز ایران را ندیده‌اند.جامعه پارسیان زرتشتی در هند، که نیاکانشان صدها سال پیش از ایران به هند کوچ کردند، هنوز آئین‌ها و باورهای خود را پاس می‌دارند. در قرن سوم هجری پس از حمله اعراب مسلمان به ایران، نیاکان پارسیان امروز هند به دلیل آزار و اذیت مذهبی از سوی مسلمانان به هند کوچ کردند. جمعیت پارسیان هند در حال حاضر حدود صدهزار نفر برآورد می‌شود و اکثر آن‌ها در شهر بمبئی زندگی می‌کنند.

با گذشت حدود ۱۲۰۰ سال از کوچ پارسیان به‌ هند، نوادگان آن‌ها بسیاری از سنن ایرانی را حفظ کرده‌اند.بسیاری از این پارسیان هرگز ایران را ندیده‌اند.در کتاب "قصه سنجان" به زبان بهمن پسر کیقباد که از جمله معدود نوشته‌های بازمانده از ادبیات پراکنده و اندک زرتشتیان به زبان پارسی است، نیاکان پارسیان هند سفر مخاطره‌آمیزی از ایران به هند داشته‌اند. قصه تلخ و دردناک کوچ بخشی از ایرانیان زرتشتی به هند، نسل به نسل و سینه به سینه روایت شده تا سرانجام مردی از نسل آن مهاجران، این روایت شفاهی را به نظم درآورده است.بهمن کیقباد حدود سال ۱۶۰۰ میلادی منظومه "قصه سنجان" را نوشته است. او در این منظومه تاکید کرده روایت کوچ پارسیان زرتشتی از ایران به هند که سینه به سینه منتقل شده را از موبدان مورد اطمینان شنیده و به نظم درآورده است.

او همچنین نوشته که در این روایت دردناک از هر صد تنها یکی را نوشته و اصل روایت مفصل‌تر است.این گروه از پارسیان زرتشیتی پس از شکست ساسانیان از مسلمانان از ترس مسلمانان ابتدا به کوه‌های خراسان پناه بردند و حدود ۱۰۰ سال در این کوه‌ها زندگی کردند. آن‌گاه به سوی جزیره هرمز روانه شدند. در "قصه سنجان" آمده: مقام و جای و باغ و کاخ و ایوان / همه بگذاشتند از بهر دینشان / به کوهستان همی ماندند صد سال/ چو ایشان را بدین‌گونه شده حال / ابا دستور و بهدین یگانه / بسوی شهر هرمز شد روانه.پارسیان زرتشتی که نمی‌خواستند مورد اذیت و آزار مسلمانان قرار بگیرند، چند سالی هم در جزیره هرمز باقی ماندند (حدود ۱۵ سال) تا این‌که پای مسلمانان به جزیره هرمز هم باز شد. وقتی اوضاع را ناگزار دیدند، با صلاحدید بزرگان قوم خویش روانه هندوستان شدند. در "قصه سنجان" آمده: زن و فرزند در کشتی نشاندند / به‌سوی هند کشتی تیز راندندآن‌طور که در کتاب "قصه سنجان" آمده کشتی در دریا دچار طوفان می‌شود. پارسیان زرتشتی در کشتی طوفان‌زده، آتش بر می‌افروزند، گرد آتش جمع می‌شوند و برای رهایی از این مصیبت "دست به دعا" می‌برند.

به هر تقدیر دریا آرام می‌گیرد و پارسیان زرتشی کشتی را به سوی گجرات هند می‌رانند.پارسیان پس از رسیدن به گجرات از "جادی رانه" حاکم گجرات "پناه" می‌جویند. حاکم گجرات با چند شرط به آن‌ها اجازه اقامت می‌دهد، از جمله این‌که جنگ‌افزارهایشان را از خود دور کنند و خلع سلاح شوند. پارسیان شرایط حاکم گجرات را می‌پذیرند.حاکم گجرات قطعه زمینی در دشتی وسیع به پارسیان می‌دهد تا بتوانند در آن بنایی فراهم کنند و آتش بهرام را در آن روشن نگهدارند. پارسیان این دشت وسیع و سرسبز را آباد می‌کنند و آن را به یاد سرزمین خود در ایران "سنجان" نام می‌نهند.پارسیان هند تا قرن‌ها پس از مهاجرت به هند از طریق نامه ارتباط خود با موبدان زرتشتی در ایران را حفظ کردند.

پروفسور جکسون شرق‌شناس آمریکایی درباره کوچ پارسیان از ایران به هند می‌نویسد: «در سال ۷۱۶ میلادی یعنی ۶۵ سال پس از کشته شدن یزدگرد سوم، آخرین پادشاه ساسانی، وارد سنجان هندوستان شدند.»در "قصه سنجان" آمده: تو ای آب و ای باد و ای کوه و خاک / زما گوی بدرود بر مام پاک / بگو نام نیک تو پاینده باد/ دل ما زمهر تو تابنده باد/ مرنج ار ز تو روی برتافتیم / سوی کشور هند بشتافتیم / سپاس و درود تو داریم پاس / ترا نیک خواهیم و هوده شناس/ بیاد تو یک شعله روشن کنیم / بنام تو یک گوشه گلشن کنیم.زرتشتیان حدود ۴۵ آتشکده‌ی بزرگ و مهم در سراسر هند ساخته‌اند. آن‌ها در هند به نیکوکاری و پاکیزگی شهره‌اند.

dw

سیمین بهبهانی شاعر و غزلسرای نامی ایران در سن ۸۸ سالگی بامداد روز سه شنبه ۲۸ مردادماه در بیمارستانی در تهران درگذشت. این شاعر نامدار از چندی پیش در بیمارستان بستری و به اغما رفته بود.

سیمین بهبهانی روز ۲۸ تیر ماه ۱۳۰۶ در تهران به دنیا آمد. پدرش عباس خلیلی مدیر روزنامه اقدام بود. مادرش فخر عظما ارغون شاعر و سردبیر روزنامه آینده ایران بود. سیمین در سال ۱۳۲۵ با حسن بهبهانی ازدواج کرد و با آنکه در سال ۱۳۴۹ از او جداشد، اما نام خانوادگی بهبهانی را از همسر اول برای خود نگاه داشت. سیمین در دانشکده حقوق  دانشگاه تهران تحصیل کرد و به مدت ۳۰ سال از ۱۳۳۰ تا ۱۳۶۰ در آموزش و پرورش به شغل دبیری اشتغال داشت.

درسال ۱۳۴۸ عضو شورا ی شعر و موسیقی شد و از اعضای فعال کانون نویسندگان ایران بود. سیمین به پاس فعالیت هایش شهرت جهانی یافت و جوایز لیلیان هیلمن- داشیل هامت و نیز نشان کارل فون اوسی یتسکی آلمان را در سال ۱۳۷۸ دریافت کرد.

سیمین بهبهانی علاوه بر عمری پربار در شعر و شاعری و ۲۰ مجموعه شعر که نخستین آنها در سال ۱۳۳۰ و تازه ترین آنها در سال ۱۳۹۰ انتشار یافت . غزل های سیمین بیشتر مورد استقبال خوانندگان سرشناس و ملی ایران قرار گرفته و شعر «دوباره می سازمت وطن» او از اشعار کلاسیک زبان فارسی است.

نخستین شعرهای سیمین که در ۱۴ سالگی سروده بود در روزنامه نوبهار به مدیریت ملک الشعراء بهار به چاپ رسید و «سه تار شکسته» نخستین مجموعه شعر سیمین در سال ۱۳۳۰ انتشار یافت. بیش از ۳۰۰ ترانه سروده شده توسط سیمین از سوی خوانندگان سرشناس و آهنگسازان مشهور در رادیو ایران اجرا شده است. مجموعه شعرهای «جای پا»، «چلچراغ»، «مرمر»، «رستاخیز»، «دشت ارژن»، «یک دریچه آزادی»، و «خطی زسرعت و آتش» همگی در ایران انتشار یافته است. «مجموعه اشعار سیمین بهبهانی» آخرین اثر سیمین بهبهانی درسال ۱۳۹۰ از سوی نشر نگاه منتشر شده است.

شجریان خواننده سرشناس  غزل «چرا رفتی» سیمین را به تازگی اجرا کرده است.

مهاجرت نخبگان این مرز و بوم آماری تکان دهنده دارد.نمی دانم واقعا هزینه ها و خسارات مالی این گونه از دست دادن این ذخایر ارزشمند از سوی کدام سازمان یا نهاد ایرانی محاسبه اندازه گیری و مورد مطالعه قرار می گیرد .ما تا کنون با کدامین نمودار مقایسه ای در مورد کاهش یا افزایش نرخ مهاجرت ایرانیان در طول این سالها برخورد کرده ایم؟آیا دلایل آن مورد بررسی قرار گرفته است؟این نخبگان شاید از صدها معدن و ذخایر ملی کشور ارزشمندترند.آنها کسانی هستند که می توانند نسل آینده ایران را متحول کنند .آنها ذخایر ژنتیکی هوش و استعداد فوق العاده ایرانیند که ما به سادگی از کنار آنها می گذریم .مطمئن هستم که حتی یک نفر آنان ارزشی ده ها برابر منابع ما دارد .آنها سازندگان دانش و فرهنگ ما می توانند باشند همانطور که اکنون جوانان سایر کشور ها از استعداد آنها در دانشگاه هایشان بهره مند می شوند .چند درصد مردم از چنین هوشی بهره برده اند که ما براحتی و دو دستی آنان را تقدیم بیگانگان می کنیم.این درد را چگونه باید حل کرد؟البته نیازی به آمار نیست در همین بخش فقط با مروری به فرهیختگان ایرانی که در خارج به سر می برند و من هر از چند گاهی بعد از غرور آفرینی و جهانی شدن آنان از طریق سایتهای خارجی با آنها آشنا می شوم و مطالب مرتبط و تصاویر آنان را در این تارنما(بخش ایران زمین و شخصیتهای به یاد ماندنی) قرار می دهم ،می تواند به خیل دانشمندان و نخبگان ایرانی موجود در خارج کشور پی برد.درست است که این افتخار است که ما تعداد زیادی استاد دانشگاه ، هنرمند و در کل فرهیخته در سراسر جهان داریم ولی چرا قادر به نگهداری آنها در کشور مادریشان نیستیم؟

جندی شاپور البرز.پیمان کیان

محل کار و فعالیت برخی مدال آوران ریاضی ایرانی (برندگان مدال های المپیادریاضی از سال 71 تا 85)

 منبع جدول ذیل :بی بی سی نیوز 

مریم میرزاخانی ریاضیدان ایرانی – آمریکایی و استاد ریاضی دانشگاه استنفورد اولین زنی است که نشان معتبر فیلدز را دریافت می کند. نشان فیلدز را «جایزه نوبل ریاضیات» می دانند. نشان فیلدز برای قدردانی از کمک خانم میرزاخانی به درک قرینگی سطوح منحنی به وی اعطا شد.

نشان فیلدز سال ۲۰۱۴ به مریم میرزاخانی، استاد ریاضیات دانشگاه استنفورد تعلق گرفت. از سال ۱۳۱۵ که جایزه باپرستیژ فیلدز برای قدردانی از ریاضیدانان درنظرگرفته شد، این اولین بار است که یک زن جایزه را از آن خود می کند.

خانم میرزاخانی درباره دریافت جایزه گفت: «این افتخاری بزرگ برای من است. خوشحال می شوم اگر این جایزه مشوقی باشد برای دانشمندان و ریاضیدانان زن جوان. اطمینان دارم که زنان بسیاری در سال های آینده این جایزه را از آن خود خواهند کرد.»

نشان فیلد که عنوان رسمی آن «مدال بین المللی برای کشفیات برجسته در ریاضی» است، روز چهارشنبه ۲۲ مرداد در کنگره اتحادیه بین المللی ریاضیات به مریم میرزاخانی داده می شود. میزبان مراسم امسال، شهر سئول کره جنوبی است. خانم میرزاخانی بعد از پاول کوهن، دومین استاد دانشگاه استنفورد است که نشان فیلد را دریافت می کند. پاول کوهن در سال ۱۳۴۵ این جایزه را از آن خود کرد.

تحقیقات خانم میرزاخانی در زمینه هندسه و سیستم های دینامیک، به ویژه کمک او به درک بهتر قرینگی سطوح منحنی همچون کره، سطح دونات و اجسام هذلولی جایزه امسال را نصیب او کرد. هرچند کارهای خانم میرزاخانی «ریاضیات محض» عمدتاً تئوری است، در فیزیک و تئوری کوآنتوم هم کاربرد دارد.

جان هنسی، رئیس دانشگاه استنفورد از سوی دانشگاه این پیروزی را به مریم میرزاخانی تبریک گفت و اظهار داشت:

«دستآوردهای علمی مریم مایه مباهات ما و دپارتمان ریاضی دانشگاه است. امیدواریم این جایزه الهامبخش ریاضیدانان بسیاری باشد.»

مریم میرزاخانی در تهران زاده و بزرگ شده است. کوچکتر که بود، رویای نویسنده شدن را در سر داشت. اما در دوران دبیرستان اشتیاق به حل مسائل ریاضی اثبات قضیه های ریاضی و هندسه نظرش را عوض کرد.

دنیای ریاضیات هنگامی با نام مریم میرزاخانی آشنا شد که او در سال های ۱۳۷۳ و ۱۳۷۴ دوبار پیاپی در المپیک بین المللی ریاضی مدال طلا را ربود. او در مسابقه سال ۱۳۷۴ نمره کامل را کسب کرد.  خانم میرزاخانی در سال ۱۳۷۸ مدرک کارشناسی ریاضیات را از دانشگاه صنعتی شریف کسب کرد و سپس به دانشگاه هاروارد رفت و تحت راهنمایی استاد کرتیس مک مولن – که خود از برندگان نشان فیلد بود – دکترای ریاضی اش را گرفت.

خانم میرزاخانی سپس سال ها در زمینه های مختلف ریاضی پژوهش کرد، تا این که در سال ۱۳۸۷ به سمت استادی ریاضیات در دانشگاه استنفورد رسید. وی با همسر و دختر سه ساله اش زندگی می کند.

نشان فیلدز به ابتکار ریاضی ‌دان کانادایی جان چارلز فیلد پاگرفت. این جایزه‌ هر چهار سال یکبار در جریان کنگره اتحادیه جهانی ریاضیات به ریاضیدانان زیر چهل سال اعطا می شود که کار ارزنده‌ای در زمینه ریاضیات انجام داده باشند.